Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2025 r., sygn. II OSK 1022/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak, Sędzia WSA (del.) Magdalena Dobek - Rak, Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2025 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 stycznia 2022 r. sygn. akt VII SA/Wa 1773/21 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 25 czerwca 2021 r. nr DOA.7110.145.2020.JNO w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek M. P. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 4 stycznia 2022 r., VII SA/Wa 1773/21, oddalił skargę E. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: skarżąca, spółka) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 25 czerwca 2021 r. znak: DOA.7110.145.2020.JNO utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Małopolskiego z 6 marca 2020 r. Wl-1.7840.1.162.2018.EO, którą odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Stare Miasto w Krakowie z 18 maja 1967 r. BA-l-601/267/67 pozwalającej na wybicie otworów okiennych w budynku przy ul. [...] w K.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła skarżąca, zaskarżając go w całości, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa według norm prawem przepisanych oraz o rozpoznanie sprawy na rozprawie.
Sądowi I instancji zarzucono naruszenie przepisów:
I. postępowania, których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przez oddalenie skargi i uznanie przez Sąd, że (1) brak zezwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1962 r. o ochronie zabytków na wykonanie robót budowlanych, (2) naruszenie przez decyzję z 1967 r. podstawowych przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz (3) naruszanie przez wydaną decyzję z 1967 r. praw osób trzecich nie stanowią rażącego naruszenia prawa uzasadniającego stwierdzenie nieważności decyzji z 1967 r.;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
