Wyrok NSA z dnia 26 września 2024 r., sygn. I OSK 2175/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia del. WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu w dniu 26 września 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 14 października 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 57/22 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z 18 października 2021 r., znak: SKO.PS/4110/644/2021 w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 14 października 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 57/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: Sąd I instancji, WSA) oddalił skargę M. P. (dalej: skarżąca, skarżąca kasacyjnie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z 18 października 2021 r., znak: SKO.PS/4110/644/2021, w przedmiocie zasiłku celowego na opłaty pocztowe związane z wysyłką listów poleconych.
W skardze kasacyjnej od przywołanego wyroku pełnomocnik skarżącej zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 2 i 3 w zw. z art. 8 i art. 39 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1876 t.j. ze zm. Dz. U. z 2021 r. poz. 803; dalej: ups), a tym samym niespełnienie celów zakreślonych przez ustawę o pomocy społecznej, zgodnie z którą, pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka, ma na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. W skardze kasacyjnej podniesiono także zarzuty naruszenia przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej: ppsa) poprzez niewzięcie przez WSA pod uwagę całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach administracyjnych rozpoznawanej sprawy w celu stwierdzenia czy zostało naruszone prawo materialne i czy miało ono wpływ na wynik sprawy. Autor skargi kasacyjnej zwrócił tu uwagę na niemożność skutecznej obrony swych praw przez skarżącego i prawa do rzetelnego postępowania. Stwierdzono, że skarżąca jest osobą w bardzo ciężkiej sytuacji życiowej, nie jest właścicielką nieruchomości rolnej wskazanej w skarżonym orzeczeniu a jedynie posiadaczem, jest osobą niepełnosprawną, cierpi na chorobę kręgosłupa i poważne choroby oczu, żyje w niedostatku, nie posiada środków na podstawowe potrzeby, w tym pożywienie, leki; art. 7 kpa poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych związanych ze sprawą, a w szczególności jednoznaczne ustalenie czy nie zachodzi możliwość zapewnienia skarżącej innego rodzaju pomocy społecznej lub zastosowanie szczególnej instytucji pomocy społecznej, pomimo niespełnienia przez skarżącą w niewielkim stopniu warunków ustawy w zakresie przyznania zasiłku celowego; art. 77 kpa poprzez niezgromadzenie w sprawie w sposób wyczerpujący materiału dowodowego, pozwalającego na stwierdzenie okoliczności istotnych dla sprawy, w szczególności stanu zdrowia i ubóstwa skarżącej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
