Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. II FSK 1195/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA - delegowany Renata Kantecka (sprawozdawca), , Protokolant Ewa Morawska, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 490/21 w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 25 stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 10 800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 13 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 490/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę W. B. (dalej: "strona", "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: "organ", "Dyrektor") z 25 stycznia 2021 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia oraz innych powoływanych orzeczeń dostępna jest w serwisie internetowym CBOSA (orzeczenia.nsa.gov.pl).
W skardze kasacyjnej skarżąca, reprezentowana przez adwokata, działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej "p.p.s.a.") w zw. z art. 173 § 1, art. 174 pkt 1 oraz art. 176, art. 177 § 1, art. 175 § 1 p.p.s.a., zaskarżyła wyrok w całości. Stosownie do treści art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła: 1. naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.") w zw. z art. 145 § 1 lit. a) i c) p.p.s.a. poprzez niedokonanie wykładni tego przepisu, a w konsekwencji przyjęcie, że udokumentowane wydatki skarżącej nie stanowią kosztów; 2. naruszenie przepisów postępowania, które wywarło istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia: - art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm., dalej: "O.p.") w zw. z art. 187 § 1 oraz w zw. z art. 191 O.p. w zw. z art. 145 § 1 lit. a) i c) p.p.s.a. w zw. z art. 151 p.p.s.a. poprzez oparcie rozstrzygnięcia na dowolnych ustaleniach, które miały służyć jedynie potwierdzeniu z góry założonej przez organ podatkowy tezy, że skarżąca posługiwała się fakturami dokumentującymi fikcyjne transakcje; - art. 145 § 1 lit. a) i c) w zw. z art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 187 § 1 w zw. z art. 191 i w zw. z art. 292 O.p. poprzez oddalenie skargi, gdy organ wydał zaskarżoną decyzję na podstawie dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w toku kontroli i pominięcie znaczenia dowodów przemawiających na korzyść skarżącej;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
