Wyrok NSA z dnia 23 października 2024 r., sygn. I GSK 76/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia del. WSA Marek Sachajko Protokolant asystent sędziego Katarzyna Domańska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 września 2020 r. sygn. akt III SA/Łd 216/20 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Łodzi z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych oraz płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. uchyla zaskarżone postanowienie zawarte w pkt 2 wyroku i w tym zakresie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 30 września 2020 r. III SA/Łd 216/20 po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. W. (dalej jako "Skarżący"), na decyzję Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) z [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych oraz płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego w pkt 1) oddalił skargę. W pkt 2) przyznał i nakazał wypłacić z funduszu Skarbu Państwa – WSA w Łodzi adw. S. A. kwotę 1476 (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć) złotych obejmującą podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej M. W. z urzędu.
Przyznając pełnomocnikowi kwotę 1476 złotych obejmującą podatek od towarów i usług, Sąd uznał, że w niniejszej sprawie miał miejsce "uzasadniony przypadek", o którym mowa w art. 250 § 2 p.p.s.a., uzasadniający obniżenie przyznanego wynagrodzenia. Wartość przedmiotu zaskarżenia w rozpoznawanej sprawie wynosiła 33.017,24 złote, a więc wysokość wynagrodzenia adwokata ustanowionego z urzędu, zgodnie z treścią § 8 pkt 5 rozporządzenia wynosi 2.400 złotych, podwyższona o podatek od towarów i usług wynosi 2952 złote. Sąd I instancji zaznaczył, że adwokat S. A. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu w dwóch sprawach ze skargi M. W. W obu sprawach występuje niemal identyczny stan faktyczny jak w niniejszej sprawie i w każdej sprawie wysokość wynagrodzenia pełnomocnika winna wynieść 2 400 złotych podwyższona o podatek od towarów i usług, a więc 2952 złote. Podkreślił, że nakład pracy pełnomocnika w każdej z tych spraw był również niemal identyczny. Uzasadniało to miarkowanie przyznanego wynagrodzenia w oparciu o treść art. 250 § 2 p.p.s.a. W związku z tym Sąd I instancji przyznał pełnomocnikowi wynagrodzenie w wysokości 50% ww. wynagrodzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
