Wyrok NSA z dnia 20 sierpnia 2024 r., sygn. II FSK 187/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia WSA (del.) Krzysztof Kandut, Protokolant Jędrzej Borkowski, po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Gd 880/21 w sprawie ze skargi M.S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2021 r. nr 0115-KDIT3.4011.74.2021.2.AW w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz M.S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 879/21 uchylający interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia z dnia 27 kwietnia 2021 r. wydaną na wniosek T.S. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych założenia fundacji rodzinnej z siedzibą w L.
Wyrok ten dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).
Zaskarżonemu wyrokowi organ zarzucił:
1) na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm. - zwanej dalej jako: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.: art. 30f ust. 5 pkt 1 w związku z art. 30f ust. 2 pkt 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1119 ze zm. - zwanej dalej jako: "u.p.d.o.f.") poprzez ich błędną wykładnię i w konsekwencji nieprawidłową ocenę możliwości zastosowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, polegającą na przyjęciu przez Sąd pierwszej instancji, że przez wypłatę dywidendy wskazanej w art. 30f ust. 5 pkt 1 u.p.d.o.f. należy rozumieć każdą sytuację, w której zmaterializowaniu ulega uczestnictwo w zysku jednostki kontrolowanej, niezależnie od formy, w jakiej to następuje, a zatem obejmuje swoim zakresem również wypłaty w formie darowizny lub innych świadczeń dokonywane przez zagraniczną fundację rodzinną będącą zagraniczną jednostką kontrolowaną na rzecz jej beneficjentów, podczas gdy art. 30f ust. 5 pkt 1 u.p.d.o.f. dotyczy jedynie dywidend w ścisłym tego słowa znaczeniu, a zatem części zysku osoby prawnej, która przypada np. wspólnikowi lub akcjonariuszowi zgodnie z uchwałą i stosownie do posiadanych akcji lub udziałów, a w związku z tym nie można darowizny ani innych świadczeń otrzymywanych przez beneficjentów Fundacji Rodzinnej utożsamiać z dywidendą, w konsekwencji świadczenia te nie mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej, gdyż odliczenie takie obejmuje swoim zakresem jedynie dywidendy;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
