Postanowienie NSA z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. II OSK 2354/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. Sp. z o.o. z siedzibą w M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2023 r., sygn. akt II SA/Bk 550/23 w sprawie ze skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą w M. na zarządzenie Wójta gminy Zambrów z dnia 11 maja 2023 r. nr 299/VIII/23 w przedmiocie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę kasacyjną. UZASADNIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2023 r. sygn. akt II SA/Bk 550/23 odrzucił skargę Eko-Erde Sp. z o.o. z siedzibą w Markach na zarządzenie Wójta Gminy Zambrów z dnia 11 maja 2023 r. w przedmiocie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego części obszaru geodezyjnego Czerwony Bór (działka nr 59/4). Zdaniem Sądu pierwszej instancji rozstrzygnięcie wójta gminy o nieuwzględnieniu uwag do projektu planu nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, stosownie do art. 7 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r., poz. 503 ze zm.). Skargę kasacyjną złożyła Eko-Erde Sp. z o.o. z siedzibą w Markach, zaskarżając postanowienie w całości i podnosząc zarzut naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym poprzez odrzucenie skargi, pomimo że skarżąca wykazała interes prawny w zaskarżeniu zarządzenia Wójta Gminy Zambrów z dnia 11 maja 2023 r., jak też z pominięciem okoliczności wykazanych przez skarżącą, że organ nadużywa władztwa planistycznego i bezprawnie wykorzystuje procedurę planistyczną w celu zablokowania inwestycji skarżącej oraz rozstrzygnięcia sprawy o charakterze indywidualnym, co powinno nastąpić w drodze decyzji administracyjnej. Zarzucono także naruszenie prawa materialnego, tj. art. 32 ust. 1 i art. 22 Konstytucji RP poprzez błędną wykładnię polegającą na odrzuceniu skargi, podczas gdy zaskarżone nią zarządzenie narusza powołane przepisy Konstytucji RP. Na podstawie powyższych zarzutów wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania. W odpowiedzi na skargę kasacyjną Wójt Gminy Zambrów wniósł o jej oddalenie i zasądzenie na rzecz organu kosztów postępowania, podnosząc, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.) dalej "p.p.s.a.", Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. W niniejszej sprawie nie występują, enumeratywnie wyliczone w art. 183 § 2 tej ustawy, przesłanki nieważności postępowania sądowoadministracyjnego. Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny przy rozpoznawaniu sprawy związany był granicami skargi kasacyjnej. Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie. W myśl art. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, rozstrzygnięcia wójta, burmistrza, prezydenta miasta albo marszałka województwa o nieuwzględnieniu odpowiednio wniosków dotyczących studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, uwag dotyczących projektu tego studium, wniosków dotyczących miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uwag dotyczących projektu tego planu albo wniosków dotyczących planu zagospodarowania przestrzennego województwa - nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Jest to przepis szczególny w stosunku do regulacji z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Wyłącza zastosowanie tego przepisu w odniesieniu do enumeratywnie wymienionych rozstrzygnięć wójta, burmistrza, prezydenta miasta czy marszałka województwa. W niniejszej sprawie przedmiotem skargi Spółka uczyniła podjęte w toku procedury planistycznej zarządzenie Wójta Gminy Zambrów z dnia 11 maja 2023 r. w sprawie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu planu miejscowego. Słusznie Sąd pierwszej instancji uznał, że w świetle jednoznacznego brzmienia art. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym skarga na takie rozstrzygnięcie nie przysługuje. W ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r., która zastąpiła ustawę o zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 7 lipca 1994 r., ustawodawca wyeliminował możliwość skarżenia poszczególnych rozstrzygnięć organów wydawanych w toku procesu planowania przestrzennego Celem tego rozwiązania było uproszczenie i usprawnienie procesu planistycznego. Kwestionowanie zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest możliwe po jego uchwaleniu, w ramach oceny legalności uchwały rady gminy w tym przedmiocie (w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym). W tym stanie rzeczy nie są zasadne zarzuty naruszenia art. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ani zarzuty naruszenia art. 22 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Wobec powyższego, nie mogła odnieść zamierzonego skutku argumentacja skargi kasacyjnej podważająca legalność projektowanych zapisów planu miejscowego. Takie zarzuty będą mogły zostać podniesione w skardze do sądu administracyjnego na uchwałę w przedmiocie miejscowego planu, po uprzednim wykazaniu naruszenia interesu prawnego. Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na podstawie art. 184 p.p.s.a. Odnosząc się do zawartego w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniosku o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, wskazać należy, że nie było podstaw do jego uwzględnienia. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, a wyjątek stanowi sytuacja, gdy przepis szczególny stanowi inaczej. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 4/07 wyjaśnił, że przepisy art. 203 i 204 p.p.s.a., określające sposób ponoszenia przez strony kosztów postępowania kasacyjnego, nie mają zastosowania, gdy przedmiotem skargi kasacyjnej jest postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
