Wyrok NSA z dnia 6 września 2023 r., sygn. I FSK 1197/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Łoboda (spr.), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Ol 59/22 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z dnia 12 listopada 2021 r. nr 378000-COP.4103.19.2021.SZD.AP w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do listopada 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. Z. na rzecz Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Ol 59/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z dnia 12 listopada 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do listopada 2015 r., na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329, dalej - "p.p.s.a."), oddalił skargę.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie decyzją z dnia 24 maja 2021 r. dokonał w stosunku do M. Z. rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące od marca do listopada 2015 r. w sposób odmienny od przyjętego w złożonych deklaracjach podatkowych. Organ zakwestionował, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej - "u.p.t.u."), obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z 21 faktur ujętych w ewidencji zakupów, na których jako wystawcy widniały następujące podmioty: K. (12 faktur o łącznej kwocie netto 701.540 zł, VAT 161.354,20 zł), P. sp. k. (9 faktur o łącznej kwocie netto 569.300 zł, VAT 130.939 zł). Organ stwierdził, że faktury te dokumentowały czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca, gdyż ich wystawcy faktycznie nie prowadzili działalności gospodarczej i nie mogli być dostawcami wskazanych na fakturach towarów, tj. opon, części do samochodów ciężarowych (kabin, silników, skrzyni biegów, mostów), ładowarki oraz kombajnu buraczanego. Zdaniem organu, strona świadomie uczestniczyła w transakcjach stanowiących nadużycie w podatku od towarów i usług.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
