Postanowienie NSA z dnia 25 września 2024 r., sygn. II OZ 508/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 25 września 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażaleń S. S. oraz A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 czerwca 2024 r. sygn. akt IV SA/Po 368/24 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji Starosty Poznańskiego z dnia 10 sierpnia 2021 r. nr 4712/21 w sprawie ze skarg S. S., A. S., A. M. i B. M. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 21 marca 2024 r. nr IR-IV.7721.13.2024.11 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: oddalić zażalenia
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2024 r. sygn. akt IV SA/Po 368/24 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił wstrzymania wykonania decyzji Starosty Poznańskiego z dnia 10 sierpnia 2021 r.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że argumentacja przedstawiona przez strony skarżące jest niewystarczająca, aby uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Strony były bowiem zobowiązane do wykazania, że to w stosunku do nich istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Tymczasem nie wykazano konkretnych zdarzeń czy okoliczności, które potwierdziłyby, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje trudne do odwrócenia skutki lub znaczną szkodę. Argumentacja złożonych wniosków jest oparta wyłącznie na niedających się zweryfikować przypuszczeniach o mogących mieć miejsce zagrożeniach związanych z budową planowanego obiektu. Grożące sąsiadującym działkom nieodwracalne straty mają wynikać z tworzenia przez inwestora niekontrolowanego nasypu, którego istnienie może w ocenie stron doprowadzić do narażania na osuwanie skarp oraz zalewanie terenów sąsiednich. Twierdzenia stron skarżących wyrażone we wnioskach o wstrzymanie wykonania decyzji sprowadzają się w istocie do hipotetycznych następstw realizacji inwestycji. Sąd zauważa, iż dokumentacja fotograficzna dostarczona przez skarżącą A. S., ukazująca prace ziemne wykonywane na terenie działek inwestycyjnych, obejmuje stan rzeczy istniejący od maja 2022 r., przy czym nie wykazano, aby od tego czasu doszło do osuwania się mas ziemnych na teren działki strony skarżącej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
