Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. I FSK 1110/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA (del.) Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), Protokolant Asystent Sędziego Grzegorz Ziemak, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. jawna w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 października 2021 r., sygn. akt I Sa/Kr 583/21 w sprawie ze skargi P. sp. jawna w N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 10 marca 2021 r., nr 1201-IOP2-1.4103.7.2020.35 w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2016 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. sp. j. z siedzibą w N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 5.000 (słownie: pięć tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 28 października 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 583/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), oddalił skargę P. spółka jawna w N. (dalej zwana jako "Strona, Podatnik, Skarżąca, Spółka, Kasator") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (dalej jako "Organ, DIAS") z 10 marca 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2016 r.
1.2. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, istotą sporu jest czy Skarżąca fakturując transakcje obrotu olejem rzepakowym uczestniczyła w łańcuchu fikcyjnych transakcji w ramach tzw. karuzeli podatkowej oraz czy w procederze tym Spółka brała udział w sposób świadomy. Zdaniem organów faktury za olej rzepakowy, jakie Spółka otrzymała (od T. S.A.) i wystawiła (dokumentując wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz R. s.r.o. ze Słowacji), nie odnoszą się do faktycznych transakcji gospodarczych. W związku z tym 21 faktur (w tym 1 faktura korygująca) – z wykazanym podatkiem VAT w łącznej kwocie 339.532,08 zł – wystawionych na rzecz Spółki przez T. i ujętych w rozliczeniu za kwiecień 2016 r., zdaniem organu, nie może być podstawą do odliczenia wykazanego w nich podatku na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako "u.p.t.u."). DIAS w Krakowie stwierdził następnie, że transakcje wynikające z 21 faktur, jakie Spółka wystawiła na rzecz R. nie mogą zostać uznane za rzeczywiste, a dostawa towarów wskazanych na wystawionych fakturach miała jedynie charakter pozorny, nie stanowiły one tym samym wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W związku z tym doszło do zawyżenia wartości wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów za kwiecień 2016 r. o kwotę 1.595.048 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
