Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 2417/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia WSA del. Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej R.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 19/20 w sprawie ze skarg R.P. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 31 października 2019 r. nr 1201-IEW2.4253.17.2019.17, 31 października 2019 r. nr 1201-IEW2.4253.18.2019.17, 31 października 2019 r. nr 1201-IEW2.4253.19.2019.17 w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oraz orzeczenia o zabezpieczeniu 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R.P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 27 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 19/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. z Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), oddalił skargę R.P. (dalej zwany jako "Strona, Podatnik, Skarżący, Kasator") na trzy decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (dalej jako "Organ, DIAS") z 31 października 2019 r. w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oraz orzeczenia o zabezpieczeniu.
1.2. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, istotą sporu jest ustalenie istnienia przesłanek zabezpieczenia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 33 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U z 2019 r. poz. 900 ze zm.), dalej jako "O.p.". Organ wywodzi pozorność transakcji nieruchomościowej ze spółką i faktyczny zakup nieruchomości od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług oraz niezasadne wygenerowanie w ten sposób nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Nadto organ wskazuje, że czynności sprzedaży odzieży i obuwia jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rzeczywistości były wykreowane po to, by wykorzystując konstrukcję podatku od towarów i usług uzyskać nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym oraz nienależny zwrot podatku VAT. Organy wywodzą istnienie uzasadnionej obawy, że zobowiązanie podatkowe określone w przybliżonej wysokości w trzech decyzjach nie zostanie wykonane.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
