Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2024 r., sygn. II OSK 2494/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 80/21 w sprawie ze skargi H. D. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 28 maja 2021 r., VII SA/Wa 80/21, oddalił skargę H. D. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 listopada 2020 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (GINB) decyzją z 5 listopada 2020 r. [...], na mocy art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - po rozpatrzeniu odwołania H. D. – utrzymał w mocy decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 26 maja 2020 r. nr [...]odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu łódzkiego wsch. (PINB) z 21 sierpnia 2018 r. nr [...]nakazującej rozbiórkę samowolnie rozbudowanej części budynku przy ul. [...] w [...] (dz. nr [...]) położonego w granicy z działką nr [...] przy ul [...]. Pełnomocnik właścicielki H. D. ([...]) oświadczył, że budynek powstał ok. 1998 r. Inwestorka nie występowała o pozwolenie na budowę i nie zgłaszała robót (pismo UG z 15 marca 2018r.). GINB zaznaczył, że charakter inwestycji i sposób jej wykonania wskazuje, że prawidłowo decyzją objęto rozbudowę budynku letniskowego a nie budynek gospodarczy. Organ podkreślił, że wykonywanie robót budowlanych – co do zasady - wymaga pozwolenia na budowę (art. 28 ust. 1) z wyjątkami określonymi w art. 29-31. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 zgłoszenia wymaga m.in. budowa, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2a Prawa budowlanego, tj. wolno stojących parterowych budynków rekreacji indywidualnej, rozumianych jako budynki przeznaczone do okresowego wypoczynku, o powierzchni zabudowy do 35 m². Wymiary tego budynku (8,60 m x 4,50 m x 1,68 m) wskazują, że jego rozbudowa wymagała pozwolenia na budowę. GINB zaznaczył, że ustawa nie definiuje pojęcia rozbudowy. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że rozbudowa to zmiana charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego innych niż określone w art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego. Związana jest zatem ze zmianą charakterystycznych parametrów: kubatury, powierzchni zabudowy, długości, szerokości bądź liczby kondygnacji, która nie prowadzi do powstania nowego obiektu, lecz do modyfikacji obiektu istniejącego. Stanowi jeden z rodzajów budowy i wymaga pozwolenia na budowę, którego brak uzasadnia uruchomienie trybu z art. 48 ust. 1-4 Prawa budowlanego. Nakaz rozbiórki jest jednak nakładany dopiero wówczas, gdy nie ma możliwości legalizacji. Dalej organ podniósł, że art. 103 cyt. ustawy dotyczy budowy zakończonej przed 1 stycznia 1995 r. Wówczas budynek podlega legalizacji w trybie ustawy z 24 października 1974 r. Późniejsza rozbudowa nie ma wpływu na zakończenie budowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
