Wyrok NSA z dnia 13 marca 2024 r., sygn. II FSK 728/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Protokolant Dominika Kurek, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. S.A. z siedzibą w Z. (obecnie: G. sp. z o.o. z siedzibą w Z.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1142/20 w sprawie ze skargi G. S.A. z siedzibą w Z. na postanowienie Naczelnika Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach z dnia 8 lipca 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzupełnienia decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżone postanowienie, 3) zasądza od Naczelnika Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach na rzecz G. sp. z o.o. z siedzibą w Z. kwotę 1157 (słownie: tysiąc sto pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 27 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1142/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę G. S.A. z siedzibą w Z. (obecnie: G. Sp. z o.o. z siedzibą w Z.) na postanowienie Naczelnika Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach z 8 lipca 2020 r. w przedmiocie odmowy uzupełnienia decyzji. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowił niżej opisany stan faktyczny.
2.1. Naczelnik Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach decyzją z 11 marca 2020 r. określił spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. w kwocie wyższej niż zadeklarowana. Powodem były ustalenia organu, według których spółka zawyżyła przychody, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zawyżyła koszty uzyskania przychodów.
Podaniem z 25 marca 2020 r. spółka, na podstawie art. 213 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej jako "o.p."), wniosła o uzupełnienie w/w decyzji poprzez zawarcie w jej osnowie rozstrzygnięcia w zakresie wysokości podatku objętego zwolnieniem z obowiązku zapłaty. Podniosła, że dokonując rozliczeń podatkowych skarżąca zastosowała się do wydanej na wniosek spółki interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 2 września 2009 r. nr [...]. Strona nadmieniła, że w piśmie z 24 lutego 2020 r. wnosiła o określenie w ewentualnej decyzji określającej zobowiązanie podatkowe, wysokości podatku objętego zwolnieniem z obowiązku zapłaty na podstawie art. 14m § 1 o.p., jednak organ wniosek ten pominął. Zdaniem spółki, w związku z bezpośrednim wpływem tego rozstrzygnięcia na sytuację prawną podatnika, w obydwu wypadkach rozstrzygnięcie organu w zakresie dotyczącym wniosku podatnika o zastosowanie art. 14m § 1 o.p. musi znaleźć się w osnowie decyzji i jako władcze rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach strony nie może ograniczać się jedynie do pośredniego wnioskowania o jego charakterze na podstawie wywodów zawartych w uzasadnieniu decyzji. Rozstrzygnięcie w tym zakresie – jak argumentowała spółka – stanowi element decyzji, stosownie do art. 210 § 1 o.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
