Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 347/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2022 r. sygn. akt VIII SA/Wa 1104/21 w sprawie ze skargi M. T. na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Radomiu z dnia 20 października 2021 r. nr 310000/71/2021-RED-G-7991616762-SG w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
III FSK 347/23
| | |UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 listopada 2022 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1104/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi M. T. (dalej jako: skarżący) na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 października 2021 r. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w R. z dnia 6 września 2021 r. nr 310000/71/2020-RED-G-7991616762-EŁ i zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 597 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że dokonując oceny zgodności z prawem zaskarżonego postanowienia doszedł do przekonania, iż postanowienie to, jak również poprzedzające je postanowienie wydane w pierwszej instancji powinny zostać wyeliminowane z obrotu prawnego, aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazane w skardze. Zdaniem WSA obu stronom umknęła istotna dla sprawy okoliczność, iż z dniem 30 lipca 2020 r. zmianie uległy przepisy mające zastosowanie w niniejszej sprawie. Zmiany te zostały wprowadzone ustawą z dnia 11 września 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2019r., poz. 2070). Zmianie uległy m.in. przepisy art. 26, art. 27, art. 33 i art. 34 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1427; dalej: "u.p.e.a."). Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy w postępowaniu administracyjnym i niektórych innych ustaw, do postępowań egzekucyjnych wszczętych na podstawie ustawy zmienianej w art. 1 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosować należało przepisy dotychczasowe. Sąd pierwszej instancji zauważył jednocześnie, iż aktualne brzmienie art. 61 u.p.e.a zostało wprowadzone ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz.1553) z dniem 20 lutego 2021 r. W myśl art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy, art. 61 u.p.e.a w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym wobec skarżącego miał zastosowanie w brzmieniu dotychczasowym. Zdaniem WSA w Warszawie nie uległo zatem wątpliwości, iż z uwagi na doręczenie tytułów wykonawczych wskazanych w zaskarżonym postanowieniu w 2018 i w 2019 r. zastosowanie w sprawie miały przepisy w brzmieniu obowiązującym przed ww. zmianami. Tym samym zgodnie z art. 61 u.p.e.a w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego z przyczyny określonej w art. 59 § 2 u.p.e.a. wszczęcie ponownej egzekucji może nastąpić wówczas, gdy zostanie ujawniony majątek lub źródła dochodu zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych. Zgodnie z art. 26 § 5 pkt 1 u.p.e.a wszczęcie egzekucji administracyjnej następuje z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego, a z art. 27 § 1 pkt 9 u.p.e.a (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 30 lipca 2020 r.) wskazuje się, iż tytuł wykonawczy zawiera pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Ww. tytuły wykonawcze zawierają prawidłowe pouczenie w tym zakresie. Z powyższych przepisów wynika zatem, iż zarzuty egzekucyjne w niniejszym postępowaniu egzekucyjnym odnośnie do ww. tytułów wykonawczych doręczonych dniu 12 marca 2018 r. powinny zostać zgłoszone do dnia 19 marca 2018 r., odnośnie do tytułów wykonawczych doręczonych w dniu 10 stycznia 2019 r. do dnia 17 stycznia 2019 r., zaś odnośnie do tytułów wykonawczych doręczonych w dniu 22 marca 2019 r. do dnia 29 marca 2019 r. Zarzuty wniesione po upływie tych terminów należało uznać za spóźnione. W tych okolicznościach organ egzekucyjny winien był odmówić wszczęcia postępowania w przedmiocie zgłoszonych zarzutów na podstawie art. 18 u.p.e.a w zw. z art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm., dalej jako: "k.p.a."). Sąd pierwszej instancji z tych względów z uwagi na merytoryczne rozpoznanie sprawy w przedmiocie zgłoszonych zarzutów, mimo że zaistniały przesłanki do odmowy wszczęcia postępowania w tym przedmiocie na podstawie 61a § 1 k.p.a., postanowienia wydane obu instancjach uznał, że wydane z naruszeniem art. 61a § 1 k.p.a., przez jego niezastosowanie. Dodał, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy winny uwzględnić powyższe rozważania i wynikającą z nich ocenę prawną. Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
