Wyrok NSA z dnia 26 października 2023 r., sygn. III FSK 3010/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Protokolant Natalia Zawadka, po rozpoznaniu w dniu 26 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 745/19 w sprawie ze skargi C. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 5 sierpnia 2019 r. nr SKO.414.1302.2019 w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016-2017 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie na rzecz C. S.A. z siedzibą w W. kwotę 1610 (słownie: jeden tysiąc sześćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 745/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w sprawie ze skargi C. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 5 sierpnia 2019 r. nr SK0.414.1302.2019 w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016-2017, oddalił skargę.
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Zaskarżoną decyzją z dnia 5 sierpnia 2019 r. nr SKO.414.1302.2019 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy D. z dnia 30 kwietnia 2019 r. nr BD.3120.11.2018 odmawiającą C. Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2016 w kwocie: 4.163 zł, a za rok 2017 w kwocie: 3.789 zł.
W dniu 5 lutego 2018 r. Spółka złożyła wniosek w sprawie stwierdzenia nadpłaty wraz z korektami deklaracji na podatek od nieruchomości za 2016 i 2017 r. W treści wniosku Spółka powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 grudnia 2017 r., i stwierdziła, że w odniesieniu do obiektów kontenerowych, w tym kontenerowej stacji redukcyjno-pomiarowej, które wypełniają warunki definicyjne dla budynków, pierwszeństwo kwalifikacji ma zaliczenie takich obiektów do budynków, a tym samym rozpoznawanie stacji redukcyjno-pomiarowej będącej częścią stacji LNG jako budowlę było nieprawidłowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
