Opieka nad niepełnosprawnym członkiem rodziny a prawo do świadczenia pielęgnacyjnego - Wyrok NSA z dnia 14 maja 2024 r., sygn. I OSK 951/23
Czynności dnia codziennego związane z opieką nad osobą niepełnosprawną, które wymagają stałej obecności i zaangażowania opiekuna, mogą wypełniać przesłanki uzasadniające przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli uniemożliwiają podjęcie zatrudnienia.
Dnia 14 maja 2024 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: sędzia NSA Karol Kiczka sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2024 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2023 r., sygn. akt II SA/Gd 580/22 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2022 r. sygn. akt [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z 18 stycznia 2023 r. II SA/Gd 580/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. K. (Skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. (Kolegium) z [...] maja 2022 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1 wyroku) oraz zasądził od Kolegium na rzecz Skarżącej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 2 wyroku).
Kolegium zaskarżyło powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości zarzucając mu na podstawie art. 173 § 1 i § 2 oraz art. 174 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U, z 2023 r. poz. 259, dalej jako: p.p.s.a.) :
1. naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 615, dalej jako u.ś.r.) w zw. z art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000., dalej jako k.p.a.) oraz art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a., wyrażające się w zastosowaniu przez Sąd pierwszej instancji normy uzależniającej uzyskanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego od istnienia związku przyczynowego pomiędzy nie podejmowaniem lub rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej a sprawowaniem opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności w sytuacji, gdy stan faktyczny i rozpatrywanej sprawy nie wypełniał hipotezy tej normy, co nastąpiło w wyniku błędnego przyjęcia przez Sąd pierwszej instancji, że stała lub długotrwała opieka lub pomoc osobie niepełnosprawnej wykluczająca podjęcie lub kontynuowanie zatrudnienia może obejmować także tzw. czynności dnia codziennego związane ze wspólnym prowadzeniem gospodarstwa domowego, podczas gdy prawidłowo zastosowana norma wyrażona art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r, w okolicznościach niniejszej sprawy winna prowadzić do wniosku, że brak aktywności zawodowej spowodowany choćby po części innymi okolicznościami niż konieczność bezpośredniej opieki i pielęgnacji osoby niepełnosprawnej, np. prowadzeniem wspólnego gospodarstwa domowego, nie może być uznany za okoliczność uzasadniającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, które to naruszenie doprowadziło Sąd pierwszej instancji do błędnych ocen w zakresie podstaw do przyznania wnioskowanego świadczenia;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
