Wyrok NSA z dnia 17 maja 2024 r., sygn. III OSK 1052/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. akt VII SAB/Wa 126/23 w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Radę Doskonałości Naukowej w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy znak: BCK-I-00041/2023 postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w punkcie 1 postanowienia z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. akt VII SAB/Wa 126/23, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odrzucił skargę M. K. (dalej także jako: skarżący) na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Radę Doskonałości Naukowej (dalej także jako: organ) w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy o numerze BCK-I-00041/2023, zaś w punkcie 2 postanowienia zwrócił skarżącemu ze środków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wyjaśnił, że skarga M. K. podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z uwagi na to, że w dniu jej wniesienia, tj. w dniu 5 lipca 2023 r., sprawa, której dotyczy skarga zarzucająca Radzie Doskonałości Naukowej zaniechanie wydania wnioskowanego aktu, miała charakter sprawy zakończonej, albowiem organ ten, rozpoznając złożony przez skarżącego wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, na posiedzeniu w dniu 26 czerwca 2023 r. wydał postanowienie utrzymujące w mocy własne postanowienie z dnia 27 marca 2023 r., znak: BCK-I-00041/2023 o zawieszeniu postępowania w przedmiocie zażalenia skarżącego na postanowienie organu z dnia 21 listopada 2023 r. stwierdzające niedopuszczalność odwołania skarżącego od uchwały Rady Dyscypliny Historia Uniwersytetu [...] w T. z dnia 14 czerwca 2022 r., nr 48 o uchyleniu uchwały Rady Wydziału Nauk Historycznych [...] z dnia 13 lutego 1995 r. o nadaniu skarżącemu stopnia doktora habilitowanego oraz odmowie nadania mu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia. W związku z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że w dniu wniesienia skargi nie istniał już przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego niezależnie, czy odnosić go do zarzucanej organowi bezczynności, czy też przewlekłości prowadzonego postępowania zainicjowanego wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy w rozumieniu art. 37 § 1 pkt 1 i 2 k.p.a., stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 3 § 2 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sąd I instancji, powołując się na uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2020 r., sygn. akt II OPS 5/19, wyjaśnił że wniesienie skargi na bezczynność po zakończeniu przez organ administracji publicznej prowadzonego postępowania przez wydanie decyzji ostatecznej, stanowi przeszkodę w merytorycznym rozpoznaniu takiej skargi przez sąd administracyjny w zakresie rozstrzygnięcia podjętego na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a, a więc za niedopuszczalną w ocenie Sądu I instancji należy uznać skargę na bezczynność wniesioną po zakończeniu postępowania administracyjnego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dodał, że analogiczne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny wyraził również w uchwale z dnia 7 marca 2022 r., sygn. akt II OPS 1/21, usuwając wątpliwości interpretacyjne dotyczące dopuszczalności skargi na przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania, w sytuacji gdy postępowanie to w chwili wniesienia skargi zostało zakończone.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
