Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 2328/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2596/18 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 września 2018 r., nr 1401-IOV-1.4103.96.2018.MS w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 8.100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi
1.1. Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2596/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. P. (dalej: podatnik, skarżący, strona) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 września 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 2011 r.
Rozstrzygniecie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.
1.2. Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. decyzją z dnia 30 kwietnia 2018 r. określił w podatku od towarów i usług kwotę zobowiązania podatkowego za lipiec i sierpień 2011 r.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą pod firmą S2. A. P. w zakresie sprzedaży wyrobów metalowych oraz świadczenia usług transportowych. NUS uznał, że faktury wystawione przez S. Sp. z o.o., A. sp. z o.o., W. sp. z o.o. nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych. Nie zakwestionowano przy tym faktycznego otrzymania towaru przez S2.A. P., który następnie był odsprzedawany dalszym odbiorcom, ale zakwestionowano obrót towarem pod względem podmiotowym. Podmioty te nie dysponowały bowiem towarem jak właściciel, co z kolei oznacza, że nie dostarczały stali i nie mogły przenieść na rzecz S2. A. P. prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Nie dokonując żadnych nabyć spółki te nie mogły posiadać takiego prawa. Dlatego też, zdaniem organu I instancji, wystawione przez ww. spółki faktury VAT nie stanowią dowodów faktycznie przeprowadzonych operacji gospodarczych i w konsekwencji nie uprawniają podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z nich wynikający, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535. z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
