Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. I OSK 1910/22
Dnia 17 listopada 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2022 r., sygn. akt II SA/Rz 311/22 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2022 r., II SA/Rz 311/22 oddalił skargę D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 1, art. 5 ust. 2a oraz art. 25 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U.2019.2407 ze zm.), dalej jako ,,ustawa 500+", utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] listopada 2021 r. znak [...]w sprawie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego przyznanego D. S. decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. na syna H. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że świadczenie wychowawcze przysługuje matce lub ojcu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki lub ojca. Postępowanie dowodowe wykazało, że w okresie od 1 lipca 2016 r. do 31 maja 2017 r. dziecko nie zamieszkiwało z matka lecz przebywało u ojca w W. Skarżąca wykonała cztery przekazy pocztowe, których adresatem był: ojciec dziecka na kwotę 400 zł za wrzesień 2016 r. oraz matka ojca – babka dziecka na kwoty po 500 zł za styczeń, luty i marzec 2017 r., tj. w łącznej wysokości 1.900 zł. Za pozostałe okresy brak dowodów przekazania pobranego świadczenia, zatem świadczenie wychowawcze w okresach podanych w decyzji było pobierane przez matkę dziecka nienależnie. W odwołaniu od decyzji organu I instancji D. S. zarzuciła nierzetelne rozpoznanie całości materiału dowodowego i pominięcie pisemnych wyjaśnień pełnomocnika skarżącej, podczas gdy skarżąca jako dysponentka kwoty świadczenia wychowawczego przekazywała te środki w całości na pokrycie wydatków związanych z wychowaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. nie uwzględniając odwołania wskazało, że postępowanie zainicjowało pismo ojca dziecka, informujące o przebywaniu dziecka w W. od momentu jego urodzenia i możliwości wyłudzenia świadczenia rodzinnego przez matkę dziecka. Do akt sprawy zostało nadto załączone zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że dziecko należy do przychodni w W. od 7 października 2013 r., a także zaświadczenie z Centrum Stomatologicznego w W. z dnia 14 września 2016 r. z którego wynika, że w okresie od 17 września 2015 r. do 6 czerwca 2016 r. pacjent zgłaszał się regularnie (14 wizyt) na wizyty wyłącznie pod opieką babci. Przedstawiając dotychczasowy tok postępowania Kolegium podało, że sprawa była dwukrotnie uchylana i kierowana do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji (decyzjami z dnia [...] marca 2021 r. i z dnia [...] sierpnia 2021 r.) co pozwoliło ustalić, że w podanych okresach ojciec dziecka i babka nie otrzymywali pieniędzy od matki dziecka, która również nie kupowała żadnych rzeczy niezbędnych małoletniemu do rozwoju. W okresie od 1 lipca 2016 r. do 31 maja 2017 r. małoletni przebywał wyłącznie z ojcem i babką, natomiast matka dziecka nie miała z nim w tym okresie kontaktu osobistego. Znajduje to potwierdzenie w uzasadnieniu postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 czerwca 2017 r. o zabezpieczeniu miejsca zamieszkania dziecka. W okresie tym D.S. czterokrotnie przekazała pieniądze (za wrzesień 2016 r. – 400 zł oraz za styczeń, luty, marzec 2017 r. po 500 zł). Skarżąca nie miała też z dzieckiem, jak i jego opiekunkami faktycznymi osobistego kontaktu i nie wykazała dla dziecka zakupów "produktów niezbędnych dla jego rozwoju". W takiej sytuacji organ odwoławczy uznał, że Prezydent Miasta S. słusznie przyjął, że w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2016 r. oraz od 1 kwietnia do 31 maja 2017 r. świadczenie wychowawcze pobierane było nienależnie przez D. S. i nie zostało spożytkowane na potrzeby dziecka.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
