Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. II GSK 1402/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędzia NSA Marcin Kamiński Sędzia del. WSA Marek Krawczak po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Podgórze skargi kasacyjnej S. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 grudnia 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 1011/22 w sprawie ze skargi S. w C. na decyzję Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie z dnia 7 czerwca 2022 r. nr NP.9081.2.21.2022 w przedmiocie choroby zawodowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. w C. na rzecz Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę S. P. w C. na decyzję Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z 7 czerwca 2022 r. w przedmiocie choroby zawodowej.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Chrzanowie decyzją z 31 marca 2022 r., nr 15/22 orzekł o stwierdzeniu u G. S. choroby zawodowej pod postacią: choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa, wymienionej w poz. 26 wykazu chorób zawodowych, będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (tekst jedn. Dz. U. 2013 r. poz. 1367, dalej: rozporządzenie Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r.).
Małopolski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z 7 czerwca 2022 r., po rozpatrzeniu odwołania S. P. w C., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalając skargę na powyższa decyzję stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie, by uznać COVID-19 za chorobę zawodową organy inspekcji sanitarnej zobowiązane były ustalić, czy w wyniku oceny warunków pracy uczestniczki postępowania można stwierdzić z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy albo pozostawała w związku ze sposobem wykonywania przez uczestniczkę pracy. W tym zakresie Sąd odwołał się do treści art. 2351 i art. 2352 Kodeksu pracy.
Sąd I instancji wskazał, że w orzeczeniu lekarskim Małopolskiego Ośrodka Medycyny Pracy w Krakowie rozpoznano istnienie choroby zawodowej u uczestniczki postępowania - choroby zakaźnej - zakażenie wirusem SARS-CoV-2, wymienionej w pozycji 26 wykazu chorób zawodowych będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
