Wyrok NSA z dnia 27 września 2023 r., sygn. II OSK 3299/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant asystent sędziego Paweł Chyliński po rozpoznaniu w dniu 27 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 2727/19 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 19 września 2019 r. nr 1237/2019 w przedmiocie nakazu rozbiórki oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2727/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. K. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "WINB", z dnia 19 września 2019 r., nr 1237/2019, którą utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "PINB", w L. z dnia 28 czerwca 2019 r., nr 151/19, nakazującą skarżącemu na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38 poz. 229 ze zm.) w zw. z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) dokonanie rozbiórki garażu trzystanowiskowego usytuowanego na działce nr ewid. [...] położonej w miejscowości J., gm. N. w strefie kontrolowanej gazociągu wysokiego ciśnienia DN 400 relacji R. – M..
Sąd wskazał, że przedmiotowy garaż powstał jako samowola budowlana, a w związku z datą jego budowy w sprawie znalazł zastosowanie art. 37 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego z 1974 r. W ocenie Sądu, zasadnie organy oceniły, że nie jest możliwa jego legalizacja, ponieważ powoduje on swoim usytuowaniem niebezpieczeństwo dla ludzi lub mienia, a w szczególności niedopuszczalne pogorszenie warunków zdrowotnych lub użytkowych dla otoczenia – garaż jednym z narożników został posadowiony na istniejącym gazociągu. Sąd nie podzielił stanowiska skarżącego, że ustalenie samego braku zachowania, przewidzianej przepisami prawa, odległości od gazociągu nie jest okolicznością uzasadniającą ustalenie, że pozostawienie go stwarza zagrożenie dla życia i zdrowia. Przedmiotowy garaż usytuowany jest z naruszeniem obecnie obowiązujących norm wyznaczających szerokość stref kontrolowanych dla gazociągów, tj. przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz. U. z 2013 r. poz. 640). Sąd wyjaśnił, że możliwość zastosowania właściwego trybu postępowania (orzeczenia rozbiórki czy legalizacji), w aspekcie zgodności inwestycji z przepisami prawa należy odnosić do stanu aktualnego, tj. na datę rozstrzygania sprawy przez organ. Jednak zastosowanie przepisów techniczno-budowlanych obowiązujących w czasie legalizacji samowoli budowlanej jest uzasadnione z tego względu, że tylko wówczas spełniony zostanie cel (zasada bezpieczeństwa), dla którego przepisy te są ustanowione. Stosowanie przepisów techniczno-budowlanych obowiązujących w czasie legalizacji samowoli budowlanej jest zasadne zwłaszcza wówczas, gdy dany obiekt już w okresie realizacji naruszał wymogi techniczne i zachodzi potrzeba doprowadzenia go do stanu zgodnego z prawem. Stanowisko to opiera się na uwadze, że trudno przyjąć, aby w ramach legalizacji organ nadzoru budowlanego nakazywał właścicielowi budynku dostosowanie obiektu do współczesnych wymogów techniczno-budowlanych w sytuacji, gdy został on wybudowany zgodnie z przepisami technicznymi obowiązującymi na etapie jego budowy, ale bez uprzedniego pozwolenia na budowę (por. wyrok NSA z 24 listopada 2017 r., II OSK 242/17). Z takim przypadkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie.
Budynek garażu będący przedmiotem postępowania w sprawie rozbiórki wybudowany został w latach 80-tych. Żadna z norm branżowych obowiązujących w tym czasie (BN-71/8976-31, BN-80/8976/31) w odniesieniu do żadnego z rodzajów obiektów uwzględnionych w ww. normach nie zezwalała na ich sytuowanie bezpośrednio na gazociągu wysokiego ciśnienia. Np. norma branżowa BN-80 8976-31, która obowiązywała od 1981 r. przewidywała sytuowanie w odległości szczególnej po 4 m z obu stron dla niektórych rodzajów obiektów i przy szczególnym zabezpieczeniu gazociągu. Z uwagi zaś na treść § 110 pkt 1 ww. rozporządzenia z 2013 r. odległość ta wynosi 25 m po każdej stronie gazociągu. Ponadto Sąd powołał się na treść obowiązującego w dacie realizacji budynku przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r., który wymagał budowania obiektów budowlanych w sposób zapewniający m.in. bezpieczeństwo ludzi i mienia zgodnie z przepisami, w szczególności techniczno-budowlanymi i normami (por. wyroki NSA: z 26 lutego 2015 r., II OSK 1782/13; z 21 lutego 2017 r., II OSK 2911/15; z 19 lutego 2013 r., II OSK 1971/11).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
