Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. III FSK 186/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia WSA (del) Mirella Łent (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 października 2022 r. sygn. akt I SA/Lu 420/22 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 21 czerwca 2022 r. nr SKO.II.41/709/PP/2022 w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2017-2020. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 października 2022 r. sygn. akt I SA/Lu 420/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 21 czerwca 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy Ż. z dnia 11 kwietnia 2022 r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2017, 2018, 2019 i 2020 w wysokości odpowiednio 634 zł, 2.929 zł, 2.929 zł i 2.929 zł.
Sąd I instancji podał, że spór spółki z organem skoncentrował się na zagadnieniu czy łączniki sterowane zdalnie instalowane na liniach napowietrznych średniego napięcia stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości w postaci budowli. Zdaniem spółki, są to przedmioty, które ze względu na sposób ich produkcji, montażu oraz funkcje nie tworzą całości techniczno-użytkowej z siecią elektroenergetyczną. Ponadto nie są one trwale związane z gruntem i nie stanowią urządzeń wolno stojących. Z kolei organ zajął przeciwne stanowisko. Przyjął, że analizowane łączniki sterowane zdalnie, biorąc pod uwagę sposób ich połączenia z liniami napowietrznymi oraz przeznaczenie, należą do sieci elektroenergetycznej, a tym samym są składowymi elementami budowli. W ocenie WSA, w tak zarysowanym sporze należy zaaprobować stanowisko organu z punktu widzenia prawa. Sąd I instancji uznał, że trafnie organ zaliczył wymienione przez spółkę łączniki sterowane zdalnie instalowane na liniach napowietrznych średniego napięcia do przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości w postaci budowli, a ściślej do sieci technicznych, które jednocześnie noszą istotne znamiona obiektu liniowego. Jednym z charakterystycznych parametrów omawianej sieci jest długość, bowiem poprzez system linii elektroenergetycznych i powiązanych z nimi urządzeń zapewnia ona dostawy energii elektrycznej do oddalonych od siebie punktów odbioru, w których jest zużywana. W przypadku łączników zdalnie sterowanych i pozostałych elementów sieci elektroenergetycznej mamy do czynienia z całością, w której łączniki zdalnie sterowane zapewniają możliwość użytkowania sieci elektroenergetycznej zgodnie z jej przeznaczeniem, na gruncie stanu prawnego od 28 czerwca 2015 r. Jednocześnie wymaga podkreślenia, że użytkowania sieci elektroenergetycznej zgodnie z jej przeznaczeniem nie można ograniczać tylko do samej możliwości przesyłu energii elektrycznej, jak to czyni spółka w prezentowanej argumentacji. W ocenie WSA, nie może ulegać wątpliwości, że równie ważne są wszystkie elementy tej sieci, które gwarantują, że proces przesyłu energii elektrycznej do odbiorców będzie przebiegał w sposób bezpieczny, niezakłócony, według przyjętych w tej mierze standardów. Wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
