Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2022 r., sygn. I OSK 2290/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie sędzia NSA Marian Wolanin sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 października 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 976/18 w sprawie ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 11 maja 2018 r. znak: SKO.GN/4160/52/2018 w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 23 października 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 976/18 oddalił skargę B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z 11 maja 2018 r. znak: SKO.GN/4160/52/2018 w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wójt Gminy X., po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek decyzji kasacyjnej organu odwoławczego, decyzją z 23 lutego 2018 r. nr GR.3134.50.19.2016 ustalił dla B. B. opłatę adiacencką w wysokości 13 205,44 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w obrębie X., składającej się z działki ewidencyjnej nr [...]/5, wskutek stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi i zobowiązał B. B. do uiszczenia opłaty na konto Urzędu Gminy X. w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty stanie się ostateczna, z zastrzeżeniem naliczenia odsetek ustawowych w przypadku opóźnienia lub zwłoki w zapłacie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z 11 maja 2018 r. znak: SKO.GN/4160/52/2018 orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę B. B. wniesioną na decyzję organu II instancji.
Sąd podkreślił, że inwestycja zrealizowana na podstawie decyzji Starosty Krakowskiego z 14 stycznia 2011 r. znak AB.V.SP.7330-17/10, stanowiła budowę drogi w rozumieniu art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.g.n.". Nie ulega również wątpliwości, że warunki do korzystania z tej drogi dla nieruchomości składającej się z działki ewidencyjnej nr [...]/5 o pow. 0,2495 ha, obręb X., gmina X. zostały stworzone w dniu 1 lipca 2016 r. Zdaniem Sądu I instancji, wynika to z faktu, że nie został wniesiony sprzeciw wobec dokonanego 16 czerwca 2016 r. zawiadomienia o zakończeniu inwestycji, co skutkowało możliwością użytkowania drogi. Ponadto, w przypadku tej nieruchomości istnieje możliwość budowy zjazdu, na co wskazuje decyzja Wójta Gminy X. z 30 marca 2016 r. znak DK.7021.4.97.2016.PP, dotycząca wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego w km [...] drogi gminnej publicznej nr [...] "[...] " (działka nr [2], [...]/3, [...]/4 - ul. [...]) do działki nr [...]/5 pod określonymi w decyzji warunkami. Zdaniem Sądu I instancji, to wszystko stanowi przesłanki ustalenia opłaty adiacenckiej.
Sąd I instancji wskazała, że różnica między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej (drogi), a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu została ustalona, zgodnie z art. 146 ust. 1a u.g.n., na podstawie opinii rzeczoznawcy majątkowego K. J. z 4 stycznia 2018 r. Z opinii wynika, że przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej wartość przedmiotowej nieruchomości wynosiła 445 308 zł, a po ich wybudowaniu – 486 575 zł. Oznacza to, że wzrost wartości nieruchomości wynosi 41 267 zł. Zarówno organ I instancji, jak i II instancji, poddały analizie opinię rzeczoznawcy majątkowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
