Wyrok NSA z dnia 19 października 2022 r., sygn. III OSK 2218/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 19 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 1895/18 w sprawie ze skargi A.H. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 2018 r., nr 622/kadr/18 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz A.H. kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zawrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 18 września 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 1895/18, oddalił skargę A.H. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 2018 r., nr 622/kadr/18 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 16 sierpnia 2018 r., nr 622/kadr/18, działając na podstawie art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r. poz. 132 ze zm., dalej jako "ustawa zaopatrzeniowa"), po rozpatrzeniu wniosku A.H. (dalej jako "wnioskodawczyni", "strona", "skarżąca") odmówił wyłączenia stosowania wobec wnioskodawczyni art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej.
W uzasadnieniu decyzji podał, że całkowity okres służby wnioskodawczyni wynosi 26 lat, 9 miesięcy i 12 dni, z czego 6 lat i 3 miesiące, tj. od dnia 1 maja 1984 r. do dnia 31 lipca 1990 r., stanowi służbę na rzecz totalitarnego państwa. Ponadto podał, że kopie akt osobowych nie zawierają dokumentów wskazujących, aby wnioskodawczyni nierzetelnie wykonywała zadania i obowiązki służbowe po dniu 12 września 1989 r. Nadto z pisma Komendanta Głównego Policji z dnia 18 stycznia 2018 r. wynika, że strona rzetelnie wykonywała zadania i obowiązki w okresie pełnienia służby w Policji. W trakcie służby w Policji zajmowała kolejne, wyższe stanowiska służbowe, miała podwyższane uposażenie, była awansowana w stopniu i otrzymywała nagrody, a także była pozytywnie opiniowana. W aktach sprawy nie stwierdzono informacji o wymierzonych wobec wnioskodawczyni karach dyscyplinarnych. Brak jest również dokumentów potwierdzających udział strony w zdarzeniach, które mogłyby stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
