Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. III OSK 2316/21
Interpretacja przepisu art. 8a ustawy zaopatrzeniowej wskazuje, że brak spełnienia kryteriów "krótkotrwałej służby" oraz "rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków" nie wyklucza możliwości stwierdzenia, że mamy do czynienia ze "szczególnie uzasadnionym przypadkiem". W takim kontekście, dany organ musi ocenić, czy służba danego urzędnika, mimo braku spełnienia tych dwóch kryteriów, charakteryzowała się bezpośrednim zaangażowaniem w realizację zadań i funkcji państwa totalitarnego.
Dnia 6 czerwca 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant: starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1170/19 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 marca 2019 r. nr 532/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 października 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1170/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 marca 2019 r. nr 532/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów, uchylił zaskarżoną decyzję.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") zarzucił:
1) naruszenie prawa materialnego, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w sprawie, tj. art. 8a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm., dalej w skrócie "ustawa"), poprzez jednoznaczne przyjęcie, że ustawodawca nie wymaga w tym przepisie, aby "rzetelne wykonywanie zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r." rozumieć wyłącznie jako przypadek pełnienia służby z narażeniem zdrowia i życia, podczas gdy w/w przepis powinien być rozumiany w ten sposób, że przesłanka "narażenia zdrowia i życia" musi wystąpić, a dopiero, gdy zostanie ustalone jej istnienie można badać ewentualne inne przesłanki rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r. – wynika to jednoznacznie ze znaczenia słowa "w szczególności", które można tłumaczyć jako: "zwłaszcza", "szczególnie", "głównie", "przede wszystkim", "nade wszystko", "w głównej mierze", "w pierwszej kolejności", "w pierwszym rzędzie";
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
