25.01.2024

Postanowienie NSA z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II OSK 2528/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej X sp. j. z siedzibą w [...] od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 sierpnia 2023 r., sygn. akt II SA/Wr 235/23 w sprawie ze skargi X sp. j. z siedzibą w [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia 31 stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...] postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2023 r., sygn. akt II SA/Wr 235/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę X sp. j. z siedzibą w [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia 31 stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...].

W uzasadnieniu powyższego postanowienia wskazano, że przedmiotem zaskarżenia objęto część § 1 uchwały nr [...] Rady Miejskiej [...] z dnia 31 stycznia 2023 r. w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...] w zakresie, w jakim Studium przewiduje dla terenu określonego na rysunku PUI, położonego w obrębie [...], po wschodniej stronie drogi krajowej nr [...] w zakresie ustaleń dopuszczalnego przeznaczenia przedmiotowego terenu na cele zabudowy mieszkaniowej (MW i MN) i tereny sportu i rekreacji (US). X sp. j. z siedzibą w [...], zarzuciła ww. uchwale: rażące naruszenie art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (u.p.z.p.) poprzez nieuwzględnienie w studium uwarunkowań wynikających z dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu i wprowadzenia dopuszczalnego przeznaczenia przedmiotowego terenu na cele zabudowy mieszkaniowej, co w konsekwencji narusza konstytucyjną zasadę praw słusznie nabytych, albowiem godzi w niezakłóconą możliwość korzystania z prawa własności działki [...] i [...], obręb [...], zlokalizowanej w [...], a polegającej na wykorzystaniu jej zgodnie z przeznaczeniem tj. do prowadzenia przez skarżącego działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu zakładu przerobu kamienia, co z kolei stanowi naruszenie art. 33 ust. 1 Konstytucji; rażące naruszenie art. 6 ust. 2 pkt 2 u.p.z.p poprzez próbę legalizacji bezprawnych działań właścicieli części nieruchomości dla terenu określonego na rysunku symbolem PUI, położonego w obwodzie [...], po wschodniej stronie drogi krajowej nr [...], a polegającym na niezgodnym z prawem i bez wymaganej zgody przekształceniu nieruchomości o przeznaczeniu przemysłowym na cele mieszkaniowe; rażące naruszenie art. 10 pkt 8 u.p.z.p. poprzez wprowadzenie uzupełniającego przeznaczenia nieruchomości dla terenu określonego na rysunku symbolem PUI, położonego w obwodzie [...], po wschodniej stronie drogi krajowej nr [...], na cele zabudowy mieszkaniowej (MW i MN i tereny sportu i rekreacji US) z pominięciem postanowień umów sprzedaży nieruchomości, wskazujących ich przeznaczenie. Dodatkowo przeznaczenie uzupełniające ma na celu podjęcie próby legalizacji niezgodnych z prawem przekształceń nieruchomości na cele mieszkaniowe. Skarżąca wniosła o dopuszczenie dowodu ze wskazanych dokumentów: na okoliczność legitymowania się interesem prawnym (księga wieczysta nieruchomości); na okoliczność historycznego przeznaczenia terenu będącego przedmiotem skargi (dokumenty postępowania zwieńczonego wyrokiem WSA we Wrocławiu o sygn. II SA/Wr 106/22), decyzja Starosty [...] z dnia 6 października znak [...], na okoliczność historycznego przeznaczenia terenu (decyzja Starosty [...] z dnia 6 października 2021 r. znak [...], decyzja SKO w Wałbrzychu z dnia 1 grudnia 2021 r. [...], wyrok WSA we Wrocławiu o sygn. II SA/Wr 106/22, wyrok Sądu Rejonowego w [...] z dnia 18 stycznia 2023 r.); na okoliczność nakładów poczynionych na nieruchomość (decyzja Starosty [...] z dnia 30 grudnia 2015 r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę hal magazynowych i produkcyjnych na przedmiotowej działce nr [...], decyzja Burmistrza [...] o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku magazynowo - usługowego na obiekt produkcyjny, na terenie działki nr [...]); na fakt dotychczasowego przeznaczenia nieruchomości i naruszenia interesu prawnego (uchwała zaskarżona oraz uchwała z dnia 26 stycznia 2001 r. w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...]. Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. Rozwijając skargę wskazano, że przedmiotowy teren od dziesięcioleci przeznaczony był pod przemysł i w takim też celu następowała sprzedaż konkretnych działek, po zakończeniu działalności przez [...]. W analogicznym celu zakupiła działki skarżąca i poczyniła nakłady na cele przemysłowe. Jednakże, jak wskazuje, równolegle następowało nielegalne przeznaczanie nieruchomości na cele mieszkaniowe, co negatywnie oddziaływało na zakład prowadzony przez skarżącą i ograniczało jego działalność gospodarczą. W dalszej części skarżąca przywołuje regulacje prawne, które jej zdaniem są adekwatne dla przedmiotowej sprawy.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz [...] wniósł o jej oddalenie. Organ potwierdził, że na przedmiotowym terenie była prowadzona działalność przemysłowa, ale równolegle z nią powstawały budynki mieszkalne, także dla pracowników. Oznacza to, że funkcja przemysłowa była przemieszana z funkcją mieszkaniową, a w nowym studium uwzględniono uwarunkowania wynikające z dotychczasowego przeznaczenia terenów. Na obszarze PU1 funkcjonuje zabudowa mieszkaniowa a mieszkańcy dysponują interesem prawnym. Dopuszczenie w studium jedynie istniejącej zabudowy mieszkaniowej w obszarze PU1 jednoznacznie wynika z definicji przeznaczenia uzupełniającego. Dalej Gmina wywodzi, że w skardze nie wykazano nadużycia przez gminę prawa ani wadliwego ustalenia studium. Na terenie należącym do skarżącej nie występuje zabudowa mieszkaniowa działki [...] i [...] i teren ten nie mógł stanowić gruntu pod nową zabudowę mieszkaniową.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne