Postanowienie NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. I OZ 654/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 sierpnia 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 365/23 w sprawie ze skargi P.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 14 grudnia 2022 r. znak SKO-Al.-4112-36/22 w przedmiocie odmowy umorzenia należności wynikających z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami postanawia 1. sprostować oczywistą omyłkę pisarską w rubrum zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że po słowach "z dnia 14 grudnia 2022 r." w miejsce błędnie wpisanych słów ", znak: SKO-AL.4112-36/22," wpisać prawidłowo "znak SKO-Al.-4112-36/22"; 2. oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Postanowieniem z 7 sierpnia 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 365/23 (dalej postanowienie z 7 sierpnia 2023 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił P.S. (dalej skarżący) przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w tej sprawie nie uprawdopodobniono okoliczności wskazujących na brak winy [skarżącego] w uchybieniu terminowi. Argumentacja przedstawiona we wniosku była nieprzekonująca. O braku winy w uchybieniu terminowi można mówić tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Nawet lekkie niedbalstwo wyklucza możliwość przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej. Okoliczność, że skarżący jest reprezentowany przez adwokata miała istotne znaczenie przy ocenie miernika staranności wymaganego przy dokonywaniu czynności procesowych przez pełnomocnika strony. Profesjonalny pełnomocnik podlega w tym zakresie bardziej rygorystycznym kryteriom oceny. Strona ponosi wszelkie skutki działań pełnomocnika, także negatywne skutki uchybień lub czynności wadliwie dokonanych. Istotą pracy profesjonalnego pełnomocnika jest rzetelne dbanie o interesy mocodawcy, m.in., przez wypełnianie w terminie wszystkich wymogów proceduralnych umożliwiających stronie pełny udział w postępowaniu. Pełnomocnik, który zgodził się reprezentować stronę, ma obowiązek działania w imieniu i na rzecz mocodawcy z równą starannością, jakby działał na własną rzecz, a mocodawca ponosi ryzyko ujemnych skutków niestarannych działań profesjonalnego pełnomocnika. W niniejszej sprawie, uzasadniając przesłankę braku winy w niedochowaniu terminu, pełnomocnik wskazał na chorobę psychiczną skarżącego i spowodowany nią utrudniony kontakt ze skarżącym, jak również irracjonalne działania skarżącego. Sąd zwrócił uwagę, że o złym stanie zdrowia skarżącego, w tym problemach psychicznych, pełnomocnik wiedział co najmniej od sierpnia 2022 r., kiedy to została sporządzona opinia sądowo-psychiatryczna (k. 38-34 akt administracyjnych). Zdaniem Sądu I instancji, zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego nakazują uznać, że uzasadnioną byłaby niezwłoczna reakcja pełnomocnika, przejawiająca się - m.in. - w pilnym kontakcie ze skarżącym, mającym na celu uzyskanie stosownego pełnomocnictwa i dopełnienie obowiązku uzupełnienia tego braku formalnego skargi. Sąd podkreślił, że odbiorcą korespondencji sądowej był profesjonalny pełnomocnik, którego działanie winna cechować szczególnie wysoka staranność o interesy klienta. Scedowanie przez profesjonalnego pełnomocnika obowiązku dostarczenia do Sądu pełnomocnictwa procesowego na chorego psychicznie skarżącego było przejawem co najmniej lekkiego niedbalstwa po stronie pełnomocnika. Takie działania świadczyły też o braku należytej staranności w prowadzeniu spraw mocodawcy. Okoliczność ta obciążała stronę reprezentowaną przez pełnomocnika i nie dawała podstaw do pozytywnego rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu. Zaistniałe zaniedbanie, którego dopuścił się pełnomocnik reprezentujący stronę, wywołało skutki takie, jak gdyby dopuściła się ich sama strona. Powoływanie się przez pełnomocnika na chorobę psychiczną skarżącego, jako okoliczność świadczącą o braku winy w niedochowaniu terminu, nie mogło odnieść oczekiwanego przez pełnomocnika skutku (k. 42-47 akt sądowych).
Zażalenie na postanowienie złożył skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika adw. P.W., zaskarżając postanowienie z 7 sierpnia 2023 r. w całości i zarzucając mu naruszenie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634, zm. poz. 1705, dalej ppsa) przez bezzasadne przyjęcie, że choroba psychiczna skarżącego, utrudniony kontakt z nim, a także jego irracjonalne działania nie prowadzą do przyjęcia braku winy w niedochowaniu terminu na uzupełnienie braków formalnych skargi, podczas gdy w rzeczywistości choroba psychiczna skarżącego i jego aktualny pobyt z zakładzie psychiatrycznym uzasadniają przyjęcie braku jego winy w niedochowaniu terminu, zaś jego pełnomocnik dołożył pełnej staranności w niezwłocznym nawiązaniu kontaktu z nim, co finalnie doprowadziło do błędnego odmówienia przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
