Wyrok NSA z dnia 3 października 2023 r., sygn. II GSK 1965/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. Ltd., P. (Kazachstan) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 maja 2022 r. sygn. akt III SA/Lu 163/22 w sprawie ze skargi T. Ltd., P. (Kazachstan) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 25 stycznia 2022 r. nr 0601-IGC.48.181.2021.AH w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od T. Ltd., P. (Kazachstan) na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 2.700,- (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 31 maja 2022 r., o sygn. akt III SA/Lu 163/22, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm. - dalej w skrócie: "P.p.s.a."), oddalił skargę T. Ltd. (dalej jako: "Strona", "Spółka" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 25 stycznia 2022 r., nr 0601-IGC.48.181.2021.AH, w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku oraz innych orzeczeń powołanych poniżej, dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan faktyczny.
1.1. Zaskarżoną decyzją z dnia 25 stycznia 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej z dnia 9 lipca 2021 r. o nałożeniu na Spółkę kary pieniężnej za naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym. Z akt sprawy wynika, że w dniu 2 września 2020 r. przeprowadzono kontrolę dokumentów, o których mowa w art. 87 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm. - dalej w skrócie: "u.t.d."), posiadanych przez Y.N., obywatela Kazachstanu, kierowcę zespołu pojazdów (ciągnika siodłowego Scania i naczepy Fliegl o nr rej. [...]), wykonującego przejazd w ramach międzynarodowego transportu drogowego rzeczy na rzecz Spółki. Ustalono, że powyższym zespołem pojazdów przewożony był z Holandii do Kazachstanu towar w postaci maszyny rolniczej oraz naczepy, którego nadawcą zgodnie z przedłożonymi dokumentami był L.G., natomiast odbiorcą Skarżąca. Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów przekraczała 6 ton, a ładowność 3,5 tony, a dla środka przewozowego wymagane było zezwolenie na międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy. Ciągnik i naczepa zostały zakupione w Holandii, a kierujący pojazdem nie posiadał w pojeździe i nie okazał zezwolenia na międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy na terytorium RP. Ponadto kierowca nie przedłożył do kontroli zezwolenia wielokrotnego, wielostronnego EKMT. Przewóz ten nie zawierał się w katalogu przewozów zwolnionych z konieczności posiadania zezwolenia wymienionych w umowie zawartej pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu o międzynarodowych przewozach drogowych, sporządzonej w Ałmacie dnia 23 maja 1997 r. (M. P. Nr 46, poz. 749 - dalej w skrócie: "umowa dwustronna").
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
