Wyrok NSA z dnia 17 sierpnia 2022 r., sygn. II FSK 3101/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia del. WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), , Protokolant Katarzyna Latkowska-Kłoczko, po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 989/18 w sprawie ze skargi C. S.A. w W. na decyzję Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w K. z dnia 10 lipca 2018 r., nr 358000-COP.4102.7.2018.11 w przedmiocie określenia wysokości należności z tytułu niepobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 rok. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2) zasądza od Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w K. na rzecz C. S.A. w W. kwotę 68 750 (słownie: sześćdziesiąt osiem tysięcy siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 21 lutego 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (sygn. akt I SA/Kr 989/18) oddalił skargę – spółki C. S.A. z siedzibą w W. (dalej jako skarżąca, strona, spółka) na decyzję Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie z 10 lipca 2018 r. w przedmiocie określenia wysokości należności z tytułu niepobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Decyzją z 15 lutego 2018 r. Naczelnik Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie określił stronie należność z tytułu niepobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek wypłaconych na rzecz C. AB z siedzibą na terytorium Szwecji w maju 2012 r. w kwocie 12 280 800,00 zł; w listopadzie 2012 r. w kwocie 11 932 989,00 zł. Orzeczono również o odpowiedzialności podatkowej strony jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za wskazane kwoty niepobranego podatku. Strona odwołała się od tej decyzji, a po rozpatrzeniu odwołania Naczelnik Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie 10 lipca 2018 r., wydał decyzję utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Decyzja ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W skardze strona zarzuciła naruszenie: art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70 § 1 w zw. z 121 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm. dalej jako: O.p.) oraz art. 2 Konstytucji RP przez błędną wykładnię i uznanie, że wszczęcie postępowania karnego skarbowego, nawet jeśli nie jest uzasadnione i nawet jeśli nastąpiło już po wszczęciu postępowania podatkowego, wywołuje skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia, co w konsekwencji doprowadziło do wydania decyzji w przedmiocie przedawnionego zobowiązania podatkowego; art. 11 Konwencji między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów, podpisanej w Sztokholmie 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. nr 26, poz. 193, zwanej dalej Konwencją), w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ((Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm., dalej jako u.p.d.o.p.) przez ich błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że odsetki wypłacane na rzecz szwedzkiego rezydenta podlegają zwolnieniu od opodatkowania w Polsce tylko wówczas, gdy rezydent ten jest rzeczywistym odbiorcą otrzymanych odsetek, a na wypadek uznania, że art. 11 konwencji zawiera klauzulę "rzeczywistego beneficjenta" niewłaściwe rozumienie pojęcia "spółka podstawiona". Zarzucono również naruszenie art. 122 w zw. z art. 191 O.p. przez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych i przyjęcie, że C. AB nie była rzeczywistym beneficjentem odsetek wypłaconych przez stronę, co doprowadziło do błędnego zastosowania art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. i stwierdzeniu po stronie skarżącej obowiązku poboru podatku u źródła od odsetek wypłacanych na rzecz rezydenta szwedzkiego, który był rzeczywistym beneficjentem otrzymanych odsetek.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
