Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. III FSK 683/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Arin Al Azab, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 czerwca 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1044/17 w sprawie ze skargi M.B.i J.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 28 lipca 2017 r. nr 1201-IOD-4.4113.1.2017.5 w przedmiocie odpowiedzialności płatnika z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 26 czerwca 2018r., I SA/Kr 1044/17, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.B. i J. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 28 lipca 2017 r., nr 1201-IOD-4.4113.1.2017.5, w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej M.B. jako płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie na rzecz skarżących koszty postępowania w kwocie 500 zł. Sąd oceniając zaskarżoną decyzję stwierdził, że narusza ona art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.; obecnie Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.; dalej: O.p.) w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy. Zdaniem Sądu organ odwoławczy nie przeprowadził prawidłowego, ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy w jej granicach, co również uzasadnia naruszenie zasady dwuinstancyjności określonej w art. 127 O.p. w zw. z art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 124 oraz naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 O.p. Według WSA stwierdzone naruszenia przepisów postępowania mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a organ odwoławczy stwierdzając prawidłowo ustalony stan faktyczny sprawy i dokonując właściwej wykładni mających zastosowanie w sprawie przepisów, uchylił się od dokonania merytorycznego rozstrzygnięcia, gdy w sprawie zachodził modelowy wręcz przykład sytuacji spełniającej przesłanki art. 233 § 1 pkt 1 lit. a O.p. Prawidłowo uznając, że decyzja I instancji narusza przepisy prawa proceduralnego w stopniu uzasadniającym wyeliminowanie jej z obrotu prawnego, organ odwoławczy bezzasadnie i bez podania jakiegokolwiek uzasadnienia stwierdził, że zachodzi konieczność ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego przez organ pierwszej instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
