Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2022 r., sygn. II OSK 1031/21
Dobrowolność opuszczenia lokalu oraz trwałość jego opuszczenia muszą być oceniane łącznie, a trwałe związanie swojego centrum życiowego z innym miejscem zamieszkania, bez skutecznych działań prawnych na rzecz powrotu do opuszczonego lokalu, uzasadnia wymeldowanie, niezależnie od wstępnej dobrowolności opuszczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ł. Ch. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Wr 419/20 w sprawie ze skargi Ł. Ch. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia 16 lipca 2020 r. nr SOC-OP.621.1.37.2020.MR w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Uzasadnienie.
Wyrokiem z dnia 4 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Wr 419/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę L. Ch., dalej także: "skarżąca", na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia 16 lipca 2020 r. nr SOC-OP.621.1.37.2020.MR, w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia 14 kwietnia 2020 r., Wójt Gminy S., dalej także "Wójt", odmówił wymeldowania skarżącej z pobytu stałego w lokalu położonym pod adresem B. [...] , gm. S.. Zdaniem organu, okoliczności sprawy wskazują, że nie można mówić o dobrowolności i trwałości opuszczenia miejsca pobytu stałego.
Wojewoda Dolnośląski, dalej także: "Wojewoda", "organ odwoławczy", decyzją z dnia 16 lipca 2020 r., nr SOC-OP.621.1.37.2020.MR, po rozpatrzeniu odwołania D. Ch., dalej także: "wnioskodawca″, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i orzekł o wymeldowaniu L. Ch. z przedmiotowego lokalu.
Wojewoda Dolnośląski stwierdził, że żadna ze stron nie kwestionuje, że skarżąca nie zamieszkuje obecnie w miejscu zameldowania. Istotą sporu jest natomiast ustalenie charakteru opuszczenia przez nią tego lokalu. Wnioskodawca stwierdził, że matka wyprowadziła się z lokalu z własnej woli, nie pozostawiając swoich rzeczy osobistych i nie posiada kluczy do domu, ani nie podejmowała prób powrotu do niego. Natomiast skarżąca oświadczyła, że nie opuściła miejsca zameldowania dobrowolnie, a jedynie pojechała na urodziny wnuka, a kiedy po 2 dniach wróciła, to były już wymienione zamki i nie mogła dostać się do mieszkania, przy czym już wcześniej miała utrudniane zamieszkiwanie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
