Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. I OSK 2441/22
Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niepodejmowanie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną, będącą jedynie gotową do zatrudnienia, może być uzasadnione koniecznością sprawowania opieki nad członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, pod warunkiem wykazania, że brak możliwości podjęcia pracy jest bezpośrednio związany ze sprawowaną opieką.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Niczyporuk (spr.) Sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 lipca 2022 r., sygn. II SA/Łd 330/22 w sprawie ze skargi I. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z dnia 17 lutego 2022 r. nr KO.4111.28.2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza K. z dnia 30 grudnia 2021 r. nr MGOPS ŚRIA.5312.1180.1.2.2021.RM.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 lipca 2022 r., sygn. akt II SA/Łd 330/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę I. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z 17 lutego 2022 r. nr KO.4111.28.2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Zaskarżoną decyzją z 17 lutego 2022 r., znak: KO.4111.28.2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach (dalej: Kolegium), po rozpatrzeniu odwołania I. M. (dalej: Skarżący), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a."), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza K. (dalej: Burmistrz) z 30 grudnia 2021 r., nr MGOPS ŚRIA.5312.1180.1.2.2021.RM, odmawiającą przyznania Skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na matkę – U. M. (dalej: matka/matka Skarżącego).
W wyniku oceny materiału dowodowego Burmistrz uznał, że Skarżący nie spełnia przesłanek do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu braku związku przyczynowego pomiędzy sprawowaniem opieki nad matką, a rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Zdaniem organu nie zachodzi związek przyczynowo skutkowy pomiędzy zaprzestaniem wykonywania pracy a sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną matka a zakres sprawowanej opieki nad matką nie wymaga stałej i całodobowej opieki. Pomoc Skarżącego w dużej mierze sprowadza się do zwykłych czynności dnia codziennego, jak pranie, sprzątanie, robienie zakupów, które mogą być wykonywane poza godzinami pracy. Zakres sprawowanej opieki w stosunku do matki nie jest na tyle absorbujący, aby nie mógł on podjąć zatrudnienia chociażby w niepełnym wymiarze czasu pracy. Burmistrz uznał, także że Skarżący nie spełnia przesłanki określonej w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 z późn. zm., dalej: "u.ś.r.") do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, ponieważ ustalony znaczny stopień niepełnosprawności jego matki nie powstał w żadnym z terminów wskazanych w tym przepisie. W decyzji Burmistrz wskazał także, że strona nie spełnia przesłanki wynikającej z art.17 ust. 1b i ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
