Wyrok NSA z dnia 17 października 2023 r., sygn. I OSK 1927/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia NSA Piotr Przybysz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Anna Kuklińska po rozpoznaniu w dniu 17 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rzecznika Praw Dziecka od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 1015/20 w sprawie ze skargi Rzecznika Praw Dziecka na decyzję Prezydenta Miasta Płocka z dnia 7 lutego 2020 r. nr DŚR.4011.000522.2020 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Rzecznika Praw Dziecka na decyzję Prezydenta Miasta Płocka z 7 lutego 2020 r., nr DŚR.4011.000522.2020, w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia wychowawczego wyrokiem z 1 lutego 2021 r. o sygn. akt I SA/Wa 1015/20 oddalił skargę.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Prezydent Miasta Płocka decyzją z 10 września 2019 r., Nr DŚR.4011.014921.2019, odmówił J. S. przyznania świadczenia wychowawczego na małoletnich synów D., A. i A.1 w okresie od 1 września 2018 r. do 30 września 2018 r.
Na skutek wniesionego przez J. S. (dalej: "wnioskodawczyni", "zainteresowana") odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Płocku decyzją z 29 października 2019 r., Nr KO-773/4103/355/19, uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Organ I instancji, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z 7 lutego 2020 r., Nr DŚR.4011.000522.2020, ponownie odmówił wyżej wymienionej przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia wychowawczego. Uzasadniając powyższą decyzję organ wskazał, iż we wnioskowanym okresie wnioskodawczyni nie posiadała obywatelstwa polskiego. Organ odniósł się do treści art. 3 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach, zgodnie z którym cudzoziemcem jest każdy, kto nie posiada obywatelstwa polskiego. Cudzoziemcy mają prawo do świadczenia wychowawczego, jeżeli spełniają warunki określone w ustawie z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (dalej: "u.p.p.w.d.").
Organ wskazał na art. 1 ust. 2 lit. d powyższej ustawy, z którego wynika, że prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje cudzoziemcom m. in. posiadającym kartę pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy ", jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów lub pracy sezonowej oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 3 u.p.p.w.d. prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje osobom, o których mowa w ust. 2, jeżeli zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres, w jakim mają otrzymywać świadczenie wychowawcze, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
