Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 548/21
W zakresie oceny, czy umorzenie wierzytelności bankowej może być uznane za koszt uzyskania przychodu w świetle art. 16 ust. 1 pkt 43 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi ono mieć charakter definitywny, a nie warunkowy, i być bezpośrednio związane z postępowaniem restrukturyzacyjnym, co oznacza nieodwołalną rezygnację z roszczenia do dochodzenia danej należności oraz jej wygaśnięcie bez możliwości powrotu do jej dochodzenia na jakiejkolwiek podstawie prawnej w pierwotnej wysokości.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Płusa Sędziowie Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka Protokolant Ewa Morawska po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C.S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 41/20 w sprawie ze skargi C.S.A. w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 listopada 2019 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.383.2019.1.BD w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od C.S.A. w W. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 17 września 2020 r., sygn. akt I SA/Wr 41/20 w sprawie ze skargi C. S.A. w W. (dalej: "Spółka", "Bank") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 27 listopada 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej zwana: "CBOSA").
2.1. W skardze kasacyjnej pełnomocnik Banku zaskarżył powyższy wyrok w całości i zarzucił mu naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 16 ust. 1 pkt 43 lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) bankowych umorzone na skutek zawartego układu w postępowaniu, o którym mowa w tym przepisie, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie wykonania tego układu, podczas gdy prawidłowa wykładnia ww. przepisu powinna prowadzić do wniosku, że te umorzone wierzytelności podlegają rozpoznaniu jako koszty uzyskania przychodów w momencie prawomocnego zatwierdzenia układu przez sąd.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
