10.01.2024

Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. II OSK 1050/21

W ramach postępowania kasacyjnego, skarżący, aby skutecznie zakwestionować orzeczenie sądu pierwszej instancji, musi zgłosić zarzuty procesowe odnoszące się bezpośrednio do przyjętego przez sąd stanu faktycznego sprawy, gdyż zarzuty czysto materialnoprawne, niepodparte argumentami procesowymi, nie mogą prowadzić do uchylenia czy zmiany wyroku. W kontekście oceny ważności decyzji administracyjnej, należy uwzględnić zarówno przepisy prawa materialnego, jak i zasady pewności prawa oraz zaufania obywatela do państwa wynikające z art. 2 Konstytucji, szczególnie w sytuacji długotrwałego upływu czasu od wydania decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. i I. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 1422/20 w sprawie ze skargi M. M. i I. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 czerwca 2020 r. znak DON.7100.121.2020.KKL w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek A. D. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 grudnia 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1422/20 oddalił skargę M. M. i I. M. (dalej określanych jako skarżący) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 czerwca 2020 r., znak DON.7100.121.2020.KKL w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach stanu faktycznego i prawnego sprawy.

Naczelnik Miasta [...] decyzją z dnia 23 lutego 1979 r., znak GT-III-8385/ 4/78/79, po rozpatrzeniu sprawy rozbudowy budynku mieszkalnego i budowy garażu na działce nr [...] w [...] przy ul. [...], z powołaniem się na art. 37, art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 14 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38 poz. 229, ze zm.; dalej zwanej ustawą), nie wyraził zgody na legalizację wykonanego garażu i nakazał jego rozbiórkę (pkt 1), z uwagi na znaczne koszty poniesione przez inwestora przy jego budowie w drodze wyjątku przedłużył termin rozbiórki garażu do dnia 31 grudnia 1981 r. (pkt 2), zalegalizował i zatwierdził wykonaną nadbudowę budynku (pkt 3).

Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności powołanej decyzji orzekającej o rozbiórce garażu, a Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu tego wniosku decyzją z dnia 13 marca 2020 r., znak WOA.771.46.2019.JM stwierdził nieważność decyzji z 23 lutego 1979 r. w części opisanej jako pkt 1.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne