Postanowienie SN z dnia 7 grudnia 2023 r., sygn. III CB 14/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński
w sprawie z wniosku pełnomocnika powoda S.N. o zbadanie spełnienia przez SSN X.Y. wymogów niezawisłości i bezstronności
w sprawie o sygn. akt I CSK 1401/22
z powództwa S.N. przeciwko M.H. (H.)
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 grudnia 2023 r.,
działając z urzędu
postanowił
na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. (per analogiam)w zw. art. 29 § 24 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1093 z późn. zm.) zawiesić postępowanie w sprawie do czasu rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w trybie art. 267 TFUE pytań prawnych zadanych przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 października 2023 r., III CB 40/23.
UZASADNIENIE
postanowienia Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2023 r.
Pełnomocnik powoda S.N. - adw. P.Z. wystąpił - na podstawie art. 29 § 5 i nast. ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1093; dalej jako u.S.N.) o zbadanie spełnienia przez SSN X.Y. wymogów niezawisłości i bezstronności w sprawie o sygn. akt I CSK 1401/22, z powództwa S.N. przeciwko M.H. o ochronę dóbr osobistych i zapłatę, w przedmiocie przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 12 maja 2021 r., sygn. akt V ACz 29/21.
Uzasadniając przedmiotowy wniosek pełnomocnik powoda powołał się na fakt powołania X.Y. przez Prezydenta RP na urząd sędziego Sądu Najwyższego w wyniku rekomendacji zawartej w uchwale Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 3).
W ocenie pełnomocnika powoda opartej na przywołanych we wniosku poglądów doktryny i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz Sądu Najwyższego, w tym zwłaszcza uchwały połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 23.01.2020 r., BSA 1-4110-1/20 (OSNKW 2020, nr 2, poz. 7), procedowanie Sądu Najwyższego w składzie z udziałem wyżej wymienionego sędziego, stanowić może naruszenie prawa do sądu gwarantowanego przez art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/30 z późn. zm.; dalej jako TUE) oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz. U. UE. C. z 2007 r. Nr 303, str. 1 z późn. zm.; dalej jako KPP) w związku z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z póżn. zm.; dalej jako EKPCz), zaś mające zapaść orzeczenie może być obarczone przesłanką nieważności postępowania, o której mowa w art. 379 pkt 4 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
