Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.17.2023.2.LS

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 marca 2023 r. (wpływ 10 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca od 15 września 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą M. G. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy wpisana jest do w CEIDG, Wnioskodawca posiada NIP oraz REGON. Przeważającą działalnością Wnioskodawcy jest tworzenie oprogramowania (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek w Polsce w rozumieniu art. 3 ust.1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś wybraną przez niego formą opodatkowania jest zryczałtowany podatek dochodowy. W przypadku otrzymania interpretacji indywidualnej potwierdzającej stanowisko Wnioskodawcy, od 2023 r. wybierze on opodatkowanie według stawki liniowej (19%). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie na zlecenie innych podmiotów na zasadach umowy B2B (dalej zwanych: „Kontrahentami”). Każda współpraca Wnioskodawca jest udokumentowana właściwą umową. Zgodnie z treścią zawieranych z Kontrahentami umów, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują szeroko rozumiane prace programistyczne. Szczegółowy zakres usług jest każdorazowo ustalany przez Wnioskodawcę oraz Kontrahenta i w zależności od potrzeb wynikających z aktualnie realizowanych projektów może obejmować różny zakres prac. Umowy regulują także warunki przeniesienia autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz Kontrahentów pod kierownictwem, czy też w wyznaczonym miejscu i czasie przez danego Kontrahenta. Wnioskodawca ma swobodę w zakresie sposobu wykonania usług, przy czym otrzymuje od Kontrahentów jedynie ogólne wytyczne w zakresie przedmiotu zlecenia. Wnioskodawca wykonuje zlecone czynności w miejscu i czasie wyznaczonym przez niego samego. Wnioskodawca oraz Kontrahenci uzgadniają często harmonogram wykonania prac, nie można jednak mówić wówczas o jednostronnym wyznaczeniu czasu wykonania zlecenia przez Kontrahenta. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ponosi wyłącznie Wnioskodawca. Wykonując czynności z zakresu tworzenia oprogramowania, ponosi ryzyko gospodarcze. Należy również podkreślić, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w zakresie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z efektami swojej pracy, w głównej mierze związane z jakością swoich usług. Efektem pracy Wnioskodawcy są w szczególności kody źródłowe, algorytmy w językach oprogramowania, części oprogramowania, czy całe programy komputerowe. Wnioskodawca wskazuje, że każdy efekt jego praca posiada charakter twórczy, ponieważ są one nowe, wcześniej niewystępujące w praktyce działalności Wnioskodawcy oraz są one dostosowywane do potrzeb klienta końcowego. Efekty prac będące programami komputerowymi podlegają ochronie na podstawie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.; zwana dalej „Ustawą o prawie autorskim") Wszelkie prawa autorskie (majątkowe) do programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę na podstawie umów są przenoszone na Kontrahentów. Z uwagi na fakt, że całość lub przeważająca część świadczonych usług przez Wnioskodawcę skupia się na tworzeniu oprogramowania i jednocześnie autorskich praw majątkowych do nich, Wnioskodawca na podstawie posiadanych dokumentów jest w stanie wyodrębnić konkretne oprogramowanie i przeniesienie praw do efektu swojej pracy na Kontrahentów. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw są faktury oraz umowy podpisane z Kontrahentami. Podczas tworzenia oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje oraz wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do stworzenia nowych oraz unikalnych rozwiązań informatycznych. Z uwagi na złożoność procesu tworzenia i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca oprócz wiedzy w zakresie technologii informatycznych wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin, np. matematyki, zarządzania. Ponadto, w celu stworzenia specjalistycznego oprogramowania, niezbędne jest zrozumienie specyfiki pracy danego sektora np. płatności SWIFT i ich standardów ISO, a także wymogów prawnych regulujących jego funkcjonowanie. Nie jest bowiem możliwe napisanie komponentu, odpowiadającego rzeczywistym potrzebom Kontrahenta bez wiedzy biznesowej/merytorycznej na temat tego jak wyglądają procesy charakterystyczne dla danej dziedziny/danego sektora gospodarki w realnym świecie. Wnioskodawca musi posiadać wiedzę w zakresie bezpieczeństwa oraz wydajności oprogramowania odpowiednie dla branży, dla której tworzone jest oprogramowanie, celem zapewnienia jego kompatybilności i nienagannej jakości. Aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów badawczych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. Kluczowym problemem jest przełożenie potrzeby funkcjonalnej opisanej językiem zrozumiałym dla człowieka na algorytm możliwy do zaimplementowania językiem programowania, przy zachowaniu docelowego rezultatu. Tworzenie oprogramowania jest długim i złożonym procesem. Pierwszym jego etapem, który nie jest stricte związany z programowaniem, jest zrozumienie biznesowego sensu oprogramowania. Wnioskodawca otrzymuje ogólny opis funkcjonalności oczekiwanych przez Kontrahenta oraz, jeżeli zachodzą nowe interakcje z systemami zewnętrznymi, dokumentację techniczną. W ramach tego etapu Wnioskodawca nabywa i poszerza swoją wiedzę. Następnie Wnioskodawca implementuje zgromadzoną wiedzę w formę cyfrową, dokonując przy tym bieżącej analizy tworzonego oprogramowania. Na podstawie własnej wiedzy oraz zgromadzonych w trakcie badań i analiz informacji Wnioskodawca dobiera odpowiednie narzędzia, takie jak język oprogramowania (Wnioskodawca używa języka programowania oraz dodatkowo m.in. (...) czy frameworki (będące platformami programistycznymi, stanowiącymi szkielet do tworzenia aplikacji) wykorzystywane w procesie twórczym. Powyższe czynności stanowią niezbędny element realizowanych przez Wnioskodawcę projektów programistycznych. Etap ten jest ściśle związany z potrzebami zamawiającego oprogramowanie, a co za tym idzie prace badawcze muszą zostać przeprowadzone przy każdym nowym projekcie. W dalszych etapach procesu twórczego Wnioskodawca dokonuje weryfikacji praktyczności wcześniejszych prac oraz przyjętych założeń. Podczas realizacji projektów prowadzonych według współczesnych tzw. metodyk zwinnych (np. SCRUM), zakresem funkcjonalności wytwarzanego oprogramowania co do zasady zarządza się w sposób przyrostowy, reagując na informacje zwrotne od użytkownika lub klienta docelowego. W związku z tym, prace badawcze prowadzone przez Wnioskodawcę nie kończą w pierwszych etapach procesu twórczego, lecz są kontynuowane w różnych fazach. Na podstawie bieżących obserwacji i analiz Wnioskodawca reaguje na pojawiające się problemy, wprowadzając poprawki oraz rozwiązania, które są bardziej wydajne. Ponadto tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przez niego systematycznie monitorowane. Wnioskodawca przygotowuje i wykonuje testy zautomatyzowane. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca współpracuje z zespołami danego Kontrahenta. Wówczas Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wyłącznie za daną stworzone bezpośrednio przez siebie oprogramowanie. Wnioskodawca wskazuje, że takie oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przykładem zlecenia programistycznego zrealizowanego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich Kontrahentów jest oprogramowanie, którego celem jest przetwarzanie, agregowanie oraz przesyłanie płatności bankowych. Stworzonymi funkcjonalnościami tego oprogramowania są: a. interfejsy przychodzące, wychodzące dla płatności, b. parsing (wczytywanie) płatności w wielu formatach, c. walidacje, zawartości płatności przychodzących i wychodzących d. generowanie zdarzeń do raportowania i przetwarzanie zdarzeń zewnętrznych, (np. aktualizacje statusu transakcji), e. dobór konta i komunikacja z systemami księgowania, f. przetwarzanie problemów, manualna weryfikacja, g. przetwarzanie wymiany walut, h. wiązanie płatności (np. transakcja odrzucająca wcześniejszą), i. magazynowanie (wstrzymywanie na przyszły docelowy czas przetwarzania), j. przetwarzanie opłat i prowizji, k. wyznaczanie kierunku „ruchu” transakcji oraz grupowanie do wspólnego punktu docelowego, l. wczytywanie dużych plików danych modelowych, m. przetwarzanie odrzucenia, anulowania, inwalidacji transakcji, n. elementy niefunkcjonalne, np. mierzenie wydajności, diagnostyka. Wnioskodawca wskazuje, że są to wyłącznie przykładowe zlecenia programistyczne zrealizowane na rzecz swoich Kontrahentów, w przyszłości również nie wyklucza podpisania umów B2B z innymi podmiotami, gdzie również zakres usług będzie dotyczył tworzenia szeroko pojętego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca wskazuje, że zamierza objąć ulgą IP Box również przyszłą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca również wskazuje, że każde z efektów jego prac, z których powstał program komputerowy podlega ochronie na podstawie art. 1 Ustawy o prawie autorskim. Samą definicję programu komputerowego, nie należy rozumieć wąsko, ale szeroko. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs., a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że: