Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 2022 r., sygn. II USKP 142/21
Praca w szczególnych warunkach to sfera ustaleń stanu faktycznego i jej ocena (prawna kwalifikacja) należy do sądu a nie do biegłego.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Iwulski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)
SSN Romualda Spyt
w sprawie z wniosku K. L. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T. o prawo do emerytury pomostowej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 kwietnia 2022 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
1. oddala skargę kasacyjną;
2. zasądza od wnioskodawcy na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 21 listopada 2019 r., sygn. akt III AUa (…) Sąd Apelacyjny w (…), w wyniku apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w T. z 27 lutego 2019 r., sygn. akt IV U (…) i oddalił odwołanie K. L. od decyzji organu rentowego z 21 grudnia 2017 r.
W sprawie ustalono, że decyzją z 21 grudnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., odmówił K. L. prawa do emerytury pomostowej.
Ubezpieczony złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o przyznanie mu prawa do żądanego świadczenia oraz obciążenie organu rentowego kosztami postępowania sądowego według norm przepisanych. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.
Ubezpieczony w okresie zatrudnienia M. od 1 maja 1980 r. do 16 stycznia 2005 r. pracował w F. na stanowiskach nastawiacza maszyn, mistrza i starszego mistrza, którą to pracę należało zakwalifikować, jako „pracę przy bezpośrednim sterowaniu procesami technologicznymi mogącymi stwarzać zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej ze skutkami dla bezpieczeństwa publicznego” wymienioną w złączniku nr 2 pkt 13 do ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 664 ze zm.). Na tych stanowiskach ubezpieczony „zajmował się konserwacją, naprawami, eksploatacją urządzeń oraz bezpośrednim nadzorem nad procesami technologicznymi wykonywanymi za pomocą ciśnieniowych aparatów farbiarskich, które - w razie wystąpienia jakiejś nieprawidłowości np. zwiększenia ciśnienia - groziły eksplozją i pożarem, skutkującym emisją trujących gazów lub wybuchem kotła. Wskazane stanowiska pracy były uznawane za prace w warunkach szczególnych na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów - w załączniku nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego (Dz.Urz. MG z 3 sierpnia 1987 r.), w Wykazie A Dział VII „W przemyśle lekkim” pod poz. 1 „Obróbka surowców włókienniczych i ich przędzenie”, pkt 12 - „konserwator maszyn i urządzeń” i pkt 13 - „nastawiacz maszyn” i Dział XIV „Prace różne” - pkt 24 - „Kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie”, a na wydziale, na którym pracował ubezpieczony jako podstawowe wykonywane były takie prace jak barwiarz, czy pracz, tj. „prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych”, czyli określone w wykazie A, dziale VII poz.4 pkt 21 i 24, stanowiącym załącznik do zarządzenia nr 17 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
