Postanowienie SN z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. II KZ 46/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Siwek (przewodniczący)
SSN Antoni Bojańczyk (sprawozdawca)
SSN Igor Zgoliński
w sprawie D. G.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 13 grudnia 2021 r.,
zażalenia skazanego na
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 września 2021 r., sygn. II KO 44/21,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania wobec
jego oczywistej bezzasadności
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 440 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Najwyższemu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 14 września 2021 r. Sąd Najwyższy (sygn. II KO 44/21) odmówił przyjęcia wniosku D. G. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 13 listopada 2020 r., sygn. II AKa (...), utrzymującym w mocy co do tego oskarżonego wyrok Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 marca 2020 r., sygn. XVIII K (...).
Orzeczenie to zaskarżył obecnie skazany D. G., który w piśmie z dnia 27 września 2021 r., podnosi m. in., że „jak chciałem zeznawać i uzupełnić zeznania na moją niewinność, to napisałem do Prokuratury Rejonowej w K. żeby dowieźć mnie abym uzupełnił swoje zeznania, a ta[k]że do poinformowaniu mojego obrońcy […] o terminie.” W dalszej części wniosku skarżący podaje, że w dniu dowiezienia go do prokuratury, na jego prośbę, obecna prokurator miała zadzwonić do wyznaczonego mu adwokata, który miał nie odebrać telefonu. Wówczas D. G. wniósł o przesłuchanie go w innym terminie w obecności wyznaczonego mu adwokata. Następnie został przetransportowany do aresztu, po czym niezwłocznie zadzwonił do swojego obrońcy, który zaprzeczył, aby został poinformowany pisemnie bądź telefonicznie o zaplanowanym terminie przesłuchania. W dalszej części zażalenia, D. G. opisał szereg sytuacji dotyczących opieki nad jego małoletnim synem, o których chciał opowiedzieć w trakcie przesłuchania przez prokuratora, a które – w jego ocenie – przemawiają za jego niewinnością, a pokazują w negatywnym świetle jego konkubinę M. Z.. W ślad za zażaleniem skazany nadesłał do Sądu Najwyższego pisma zatytułowane: „Uzupełnienie zażalenia dotyczące na niewznowienie postępowania” datowane na 28 września 2021 r., „Wniosek” - o wyznaczenie adwokata z urzędu do cyt. „zbadania – sporządzenia i wniesienia wniosku o przywrócenie postępowania zgodnie z art. 545 § 1 k.p.k. w związku z syg[n]. akt II KZ 46/21” datowany na 18 października 2021 r. (co do którego pismem z dnia 25 października 2021 r. został poinformowany, że jego wniosek jest bezprzedmiotowy, ponieważ postępowania w sprawie II KZ 46/21 nie zakończyło się, a dotyczy ono zażalenia wniesionego samodzielnie przez wnioskodawcę), „Wniosek” - będący uzupełnieniem zażalenia na postanowienie o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania datowany na 25 października 2021 r., „Zażalenie” – o odmowie wyznaczenia pełnomocnika z urzędu do wniesienia wniosku o wznowienie postępowania oraz do zażalenia dotyczące odmowy postępowania datowane na 4 listopada 2021 r. W pismach uzupełniających zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania, skazany wskazał m. in. na to, że w jego ocenie prowadząca postępowanie przygotowawcze prokuratura była stronnicza, ponieważ ukrywa składane przez niego dowody w postaci zdjęć i wyjaśnień, świadczące o jego niewinności, a także uniemożliwiała mu kontakt z jego obrońcą. Ponadto D. G. ponownie powołuje się na okoliczności świadczące – jego zdaniem – o znęcaniu się nad jego małoletnim synem przez konkubinę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
