Interpretacja indywidualna z dnia 26 listopada 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.403.2021.2.BK

w zakresie ustalenia, czy w przypadku umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyrażonej w walucie obcej (tj. takiej, w której zarówno wartość początkowa, jak i raty leasingu oraz cena wykupu wyrażone są w walucie obcej), przychodem Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przedmiotu umowy leasingu przez Spółkę będzie cena określona w umowie sprzedaży, odpowiadająca co najmniej hipotetycznej wartości netto ustalonej w walucie obcej na dzień zawarcia umowy leasingu, nawet jeśli w wyniku zmiany kursu waluty obcej wartość przychodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu przeliczona na złote będzie niższa niż hipotetyczna wartość netto wyrażona w złotych według kursu waluty obowiązującego na moment wprowadzenia przez Spółkę środka trwałego do ewidencji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu 26 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w przypadku umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ustawy opodatku dochodowym od osób prawnych, wyrażonej w walucie obcej (tj. takiej, w której zarówno wartość początkowa, jak i raty leasingu oraz cena wykupu wyrażone są w walucie obcej), przychodem Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przedmiotu umowy leasingu przez Spółkę będzie cena określona w umowie sprzedaży, odpowiadająca co najmniej hipotetycznej wartości netto ustalonej w walucie obcej na dzień zawarcia umowy leasingu, nawet jeśli w wyniku zmiany kursu waluty obcej wartość przychodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu przeliczona na złote będzie niższa niż hipotetyczna wartość netto wyrażona w złotych według kursu waluty obowiązującego na moment wprowadzenia przez Spółkę środka trwałego do ewidencji –