Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2022 r., sygn. I USKP 76/21
Wykonywana przez osobę współpracującą działalność powinna charakteryzować się zorganizowaniem i pewną ciągłością, istotnym zaangażowaniem czasowym. Nie może zatem stanowić w sensie prawnym współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej sporadyczne, podejmowane okazjonalnie, zajmujące nikłą ilość czasu wystawianie faktur, porządkowanie dokumentacji, sprawdzanie zgodności między zapisami z kasy fiskalnej i stanem gotówki w kasie, wykonywanie innych prostych czynności biurowych. Znaczenie gospodarcze, organizacyjne i stabilność takich działań są znikome i nie kwalifikują się do oceny, że w sensie prawnym dochodzi do „współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej”. Zakres i rozmiar czynności podejmowanych przez małżonka osoby prowadzącej działalność gospodarczą ma znaczenie dla zakwalifikowania tych czynności jako współpracy w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy systemowej.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Iwulski
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania M. D. i R. D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P. o podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 stycznia 2022 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 26 lipca 2019 r., sygn. akt III AUa […],
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w […] do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P., decyzją z 14 czerwca 2017 r., stwierdził, że R. D. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 2 sierpnia 2013 r. jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność – płatnikiem składek D. M. „Sklep S.” i „Sprzedaż […]”.
W uzasadnieniu swojej decyzji organ rentowy przyjął, że wykonywane przez R. D. czynności były takiego rodzaju, rozmiaru i częstotliwości, a ich wymiar ekonomiczny i organizacyjny był na tyle istotny, że stanowi to o współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez jego żonę M. D.. Zdaniem organu rentowego zebrane dowody nie potwierdzają, że czynności wykonywane przez R. D., związane z działalnością gospodarczą żony, mieściły się tylko w ramach pomocy rodzinnej. Obowiązki R. D. cechowały się stałością, zorganizowaniem, codzienną częstotliwością, samodzielnością, jego praca miała istotną wartość ekonomiczną i przyczyniała się do osiągania dochodów przez M. D.. W okresie niezdolności do pracy żony ciężar prowadzenia działalności gospodarczej spoczywał na mężu i to on podejmował najistotniejsze decyzje dotyczące tej działalności – wystawiał i podpisywał faktury, dbał o zatrudnienie pracowników, o zaopatrzenie i sprzedaż, sprawował nadzór nad pracą zatrudnionych osób. W ocenie organu rentowego R. D. wykonywał w przedsiębiorstwie żony pracę, która była bezpośrednio związana z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, nie były to czynności o charakterze wtórnym, wykonywane okazjonalnie, niewątpliwie miały one wpływ na ostateczny wynik finansowy prowadzonej działalności. Mąż zajmował się funkcjonowaniem przedsiębiorstwa żony od 2 sierpnia 2013 r., jego działalność miała charakter zorganizowany i stały, dochody z niej w znacznym stopniu zwiększały ogólny pułap dochodów rodziny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
