Wyrok SN z dnia 24 stycznia 2020 r., sygn. V CSK 439/18
Do uznania przyczynienia się małoletniego konieczne jest, aby mógł on choć w ograniczonym zakresie mieć świadomość nagannego zachowania lub grożącego mu niebezpieczeństwa.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Władysław Pawlak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Monika Koba
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A. K. i J. K. przeciwko Polskim Kolejom Państwowym S.A. w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt I ACa (…),
I. uchyla zaskarżony wyrok w części uwzględniającej apelację strony pozwanej (punkt pierwszy litery a, b, c, d) oraz rozstrzygającej o kosztach postępowania apelacyjnego (punkt trzeci) i w tym zakresie oddala apelację strony pozwanej oraz zasądza od strony pozwanej na rzecz każdego z powodów kwoty po 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego;
II. zasądza od strony pozwanej na rzecz każdego z powodów kwoty po 4300 (cztery tysiące trzysta) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2017 r. Sąd Okręgowy w C. zasądził od strony pozwanej PKP S.A. w W. na rzecz każdego z powodów J. K. i A. K. kwoty po 100 000 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 26 września 2014 r., tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzoną za śmierć ich dzieci – M. K. i B. K.
Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 21 lipca 1998 r. w miejscowości O. (gm. H.) na niestrzeżonym przejeździe kolejowym, doszło do wypadku, w którym śmierć poniosły dzieci powodów: 15 - letni B. K. i 10 - letnia M. K. . B. K. kierując motorowerem marki Simson i wioząc swoją siostrę oraz niespokrewnioną z powodami 12 - letnią Ż. P., która również zginęła, wjechał pod nadjeżdżający pociąg. B. K. posiadał kartę rowerową. Oznakowanie i stan techniczny przejazdu kolejowego były nieprawidłowe. Trawa i zarośla porastające pas gruntu przylegający do torów kolejowych sięgały 1,2 m wysokości oraz dochodziły na odległość 2 m od zewnętrznego toru w sytuacji, gdy prawidłowa odległość to 5 m, co znacznie utrudniało widoczność użytkowników drogi, którzy w celu sprawdzenia, czy nie nadjeżdża pociąg musieli zatrzymać się blisko szyny zewnętrznej toru. Pociągi przejeżdżały przez przejazd z prędkością 80 km/h. Warunki techniczne panujące na przejeździe nie spełniały wymogów określonych w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 lutego 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 33, poz. 144 ze zm.). Odpowiedzialnym za ten stan rzeczy był toromistrz J. K., zatrudniony w przedsiębiorstwie państwowym „Polskie Kolejne Państwowe” Sekcja Drogowa PKP w C. – S., który nie zadbał o utrzymanie widoczności przejazdu, wskutek czego chwasty i gęste skupiska krzewów oraz drzew, na tym przejeździe, utrudniały widoczność pociągu z drogi, stwarzając zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym, a w szczególności narażając użytkowników przejazdu na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Za te zaniedbania, wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 160 § 1 k.k., J. K. został skazany prawomocnym wyrokiem karnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
