Zwrot nadpłaty kredytu, jako wyłącznie zwrot własnych środków, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Natomiast odsetki za opóźnienie, jako odszkodowanie, nie korzystają ze zwolnienia i stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwota uzyskana przez kredytobiorców na mocy ugody sądowej, będąca zwrotem wcześniej wniesionych środków do banku w ramach nienależnych rat kredytowych, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot środków z tytułu nieistniejącego zobowiązania kredytowego oraz odsetki ustawowe za opóźnienie nie generują przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z charakterem zwrotnym świadczenia i art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy PIT.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, spełniające wymagania rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na zastosowanie zaniechania poboru tego podatku.

Przychód ze sprzedaży mieszkania przeznaczony na spłatę kredytów gotówkowych zaciągniętych na zakup nowej nieruchomości mieszkalnej uprawnia do zwolnienia z opodatkowania, o ile spełnia kryteria własnych celów mieszkaniowych określone w ustawie.

Umorzenie przez bank wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, a zaniechanie poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów ma zastosowanie wyłącznie do części kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, z wyłączeniem wydatków na ubezpieczenie.

Zawarcie ugody kredytowej, na mocy której kredytobiorcy przyznawany jest zwrot nadpłaconych należności oraz odsetek ustawowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem braku dodatkowego przysporzenia majątkowego.

Umorzenie części zobowiązania kredytowego przez bank stanowi przychód podatkowy dla współkredytobiorcy, niezależnie od jego praw do nieruchomości, jeśli uzyskał on zwolnienie z długu, nie mogąc ponownie korzystać z zaniechania poboru podatku na podobnej podstawie.

Umorzenie części kredytu hipotecznego stanowi przychód podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia z dnia 11 marca 2022 r., o ile kredyt zaciągnięto na cele mieszkaniowe zgodnie z określonymi przesłankami prawnymi.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego przeznaczonego na jedną inwestycję mieszkaniową odpowiada kryteriom zaniechania poboru podatku dochodowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów, uzasadniając zaniechanie opodatkowania. Zwroty nienależnych środków oraz kosztów procesowych nie podlegają opodatkowaniu jako przychód.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe uznaje się za przychód podlegający opodatkowaniu, jednakże na mocy rozporządzenia Ministra Finansów pobór podatku może być zaniechany. Zmiana ta nie dotyczy umorzenia części zadłużenia dotyczącej lokalu niemieszkalnego.

Umorzenie kredytu refinansowego zaciągniętego na cele inne niż bezpośrednio związane z zakupem lokalu mieszkalnego nie podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego, chyba że zadłużenie dotyczy kredytów faktycznie przeznaczonych na cele mieszkaniowe, określone w przepisach art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz inne świadczenia finansowe wynikające z ugody z Bankiem, stanowiące zwrot kapitału i odsetek, korzystają ze zwolnień z opodatkowania na podstawie regulacji podatkowych dotyczących kredytów hipotecznych. Przychody z tych tytułów nie powodują powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zbycie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, spełniającego przesłanki rozporządzenia Ministra Finansów, może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego, nawet jeśli lokal był czasowo użytkowany na cele gospodarcze, o ile głównym celem kredytu było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.

Zwrot niesłusznie pobranych nadpłaconych kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych, uzyskany w wyniku ugody dotyczącej nieważnej umowy kredytowej, nie stanowi przychodu podatkowego i nie kreuje obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych wierzytelności kredytowych jest uzasadnione, gdy spełnione są przesłanki dotyczące kredytów hipotecznych zaciągniętych na cele mieszkaniowe, wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Kwota uzyskana przez podatnika na podstawie ugód dotyczących unieważnionych umów kredytowych stanowi zwrot nienależnie zapłaconych kwot, a nie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy PIT, i jako taka nie rodzi obowiązku podatkowego.

Kwota zwrócona kredytobiorcom na mocy ugody dotyczącej abuzywnych klauzul umowy kredytowej nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym, gdyż nie skutkuje definitywnym przysporzeniem majątkowym.

Środki pieniężne uzyskane przez Wnioskodawczynię na mocy Ugody, stanowiące zwrot uiszczonych na rzecz banku świadczeń oraz kosztów zastępstwa procesowego, nie stanowią przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na brak przysporzenia majątkowego.

Umorzenie kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe przed 2015 r., przeznaczonego na tę samą inwestycję mieszkaniową, kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego, pod warunkiem, że dochody z tego tytułu uzyskane będą do końca 2026 roku.

Umorzenie kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup jednej inwestycji mieszkaniowej podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego, gdy pozostała część umorzenia dotycząca wcześniejszych kredytów nie spełnia warunków rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 roku.

Umorzenie kredytu hipotecznego oraz zwrot części wpłaconych na jego spłatę kwot w ramach ugody z bankiem jest neutralne podatkowo; nie kreuje przychodu, a umorzenie spełnia warunki zaniechania poboru podatku zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów.