Zatrudniony na umowę o pracę na czas określony pracownik objęty ochroną przedemerytalną, któremu wypowiedziano umowę z naruszeniem przepisów, ma prawo żądać przywrócenia do pracy. Tak orzekł Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 11 grudnia 2018 r. (P 133/15). Przepis, który pozwalał w tym przypadku jedynie na żądanie odszkodowania, został uznany za niezgodny z konstytucją.

Pracodawca, u którego działa zakładowa organizacja związkowa, musi uzgadniać z nią regulamin wynagradzania. Jeśli jednak uzgodnienie treści regulaminu nie jest możliwe, pracodawca powinien ustalać warunki płacowe indywidualnie, w umowach o pracę.

Trybunał Konstytucyjny 14 listopada 2018 r. uznał za niezgodną z konstytucją ustawę znoszącą od 2019 r. limit rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i FEP. Dla płatników oznacza to, że zakwestionowana ustawa nie wejdzie w życie i od 1 stycznia 2019 r. roczna podstawa wymiaru składek osób o najwyższych przychodach nadal ograniczona będzie do limitu tzw. 30

Trybunał Konstytucyjny 28 lutego br. orzekł, że przepis przewidujący możliwość weryfikacji przez ZUS błędnych decyzji emerytalno-rentowych jest niezgodny z Konstytucją RP (sygn. akt K 5/11). Po wejściu w życie wyroku, tj. od 8 marca br. ZUS nie może odebrać prawa do emerytury lub renty, gdy stwierdzi, że pierwotna dokumentacja nie dawała podstaw do przyznania świadczenia.

Nie wszystkie nieodpłatne świadczenia, które pracodawca przekazuje pracownikom, powodują powstanie opodatkowanego przychodu z tego tytułu. Znaczenie ma bowiem, czy taki bonus został m.in. przyznany za zgodą pracownika i spowodował zaoszczędzenie przez niego wydatku. Taka sytuacja powoduje jednocześnie, że nie każde takie świadczenie będzie oskładkowane i wliczane do podstawy zasiłkowej.

Wielokrotne przerywanie biegu przedawnienia nie narusza zasad konstytucyjnych, jeśli będzie to służyć należytemu wyegzekwowaniu świadczenia podatkowego - wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 czerwca 2011 r. (P 26/10).

Przepisy zmieniające wymogi formalne umowy o opiekę zawartej przez spadkobierców zaliczanych do III grupy podatkowej są niezgodne z konstytucją - wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 5 lipca 2011 r. (P 36/10).

Zdaniem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej limit czasowy 33 miesięcy, w ramach którego będzie możliwe zatrudnienie pracownika na czas określony, będzie liczony od dnia wejścia w życie nowelizacji przepisów, tj. od 22 lutego 2016 r. Dotyczy to zarówno umów trwających w tym dniu, jak i zawieranych po tej dacie. Takie stanowisko resort pracy zaprezentował w swoich wyjaśnieniach w październiku 2015

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (K 7/13) uznał, że pracodawca powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy m.in. od wartości sfinansowanego przez siebie dojazdu do pracy. Istnieje ryzyko, że organy podatkowe będą od każdego tego rodzaju świadczenia żądać podatku.

Spotkania integracyjne, co do zasady, nie powodują powstania po stronie jego uczestników przychodu, od którego należy pobrać podatek. Natomiast do podstawy opodatkowania pracodawca powinien zaliczyć wartość opłaconych abonamentów medycznych, polis OC i dojazdów do pracy - tak wynika z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (K 7/13).

1. Czy Spółka powinna zakwalifikować do kosztów podatkowych wydatek poniesiony na zapłatę na rzecz A. zasądzonej przez Trybunał Arbitrażowy kary umownej z tytułu niewykonania przez Spółkę zobowiązania polegającego na zapewnieniu zaoferowania przez U. na rzecz A. sprzedaży Aktywów? 2. Czy stanowią dla Spółki koszt podatkowy odsetki naliczone i zapłacone od ww. kary umownej zasądzonej przez Trybunał

Pracownicy, którzy, aby uzyskać emeryturę, zwolnili się z pracy, a następnie nie mogli podjąć pracy lub podjęli ją na gorszych warunkach, mogą starać się o odszkodowanie od Skarbu Państwa. Taka jest najważniejsza konsekwencja wyroku TK z 13 listopada 2012 r. (sygn. K 2/12), który uznał za niezgodne z konstytucją przepisy zmuszające pracowników do rozwiązania umowy o pracę w celu uzyskania emerytury

Do niedawna ZUS odmawiał zwrotu nadpłaconych należności z tytułu składek za okres wcześniejszy niż 5 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku. Po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 26 maja 2010 r. (sygn. akt P 29/08) o zwrot tych składek można się starać za okres wcześniejszych 10 lat. Nie każdy przedsiębiorca, który wpłacił zawyżone składki, ma jednak możliwość uzyskania ich zwrotu od ZUS.