Pożyczka udzielona w czasie obowiązywania estońskiego CIT, choć finansowana z wcześniejszych zysków, stanowi ukryty zysk dla celów opodatkowania ryczałtem. Natomiast zwrot kapitału pożyczki i zapłaconych odsetek nie generują takiego dochodu.

Zawarcie umów kredytowych i pożyczek z podmiotem zagranicznym, zwolnionych z VAT, nie podlega opodatkowaniu PCC, jeśli środki finansowe znajdują się poza Polską, a umowy są zawierane poza terytorium RP, zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.

Umowy pożyczki zawarte między Spółką a podmiotem zagranicznym, zwolnione z VAT, są wyłączone spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC, co wyłącza obowiązek Spółki do zapłaty tego podatku.

Wniesienie wierzytelności pożyczkowej do fundacji rodzinnej jest zwolnione z podatku CIT na moment wniesienia, natomiast przyszłe otrzymywanie odsetek od niej jest opodatkowane, gdyż nie mieści się w ramach dopuszczalnej działalności gospodarczej fundacji rodzinnej według art. 6 ust. 1 pkt 25 w związku z art. 6 ust. 7 Ustawy CIT.

Umorzenie zobowiązań z tytułu pożyczek, przeznaczonych na finansowanie działalności gospodarczej, prowadzi do uzyskania przychodu z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o PIT. Przysporzenie majątkowe z tego tytułu stanowi zatem przychód podlegający opodatkowaniu jako związany z działalnością gospodarczą.

Zwrot części wkładu do spółki oraz rozliczenie pożyczek jako datio in solutum mogą być uznane za koszty nabycia nieruchomości, obniżając przychód z ich sprzedaży, co stanowi koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o PIT.

Wniesienie wierzytelności jako wkładu niepieniężnego przez czeskiego rezydenta do polskich spółek podlega opodatkowaniu w Czechach, z wyjątkiem konwersji odsetek, które są traktowane jako wypłata i opodatkowane w Polsce.

Przychód fundacji wynikający ze spłaty wierzytelności pożyczkowej nabytej w drodze darowizny nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 25 w zw. z art. 6 ust. 7 ustawy o CIT, jako że wykracza poza dozwolony zakres działalności gospodarczej fundacji rodzinnej określony w art. 5 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej.

Różnice kursowe powstałe przy spłacie zobowiązania w walucie obcej, niezależnie od sposobu pozyskania środków na ich spłatę, mogą stanowić podatkowe różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Udzielenie odpłatnych pożyczek przez podatnika VAT, niezależnie od wpisu do KRS, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT i korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, o ile podatnik z niego nie zrezygnował.

Umowa pożyczki zawarta między stronami z siedzibami i środkami za granicą, a miejscem zawarcia umowy poza terytorium RP, nie rodzi obowiązku podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych na gruncie polskiego prawa.

Transakcja wymiany udziałów oraz konwersja pożyczek na kapitał, przeprowadzona zgodnie z art. 12 ust. 4d i 11 ustawy o CIT oraz art. 24 ust. 8a i 8b ustawy o PIT, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, pod warunkiem spełnienia przesłanek dotyczących wniesienia wkładu niepieniężnego oraz braku intencji uniknięcia opodatkowania.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego dotyczy kwot umorzonych z tytułu kredytu mieszkaniowego, przy spełnieniu określonych warunków, zaś wypłata środków ponad kwotę kapitału stanowi zwrot nieopodatkowanych środków własnych.

Umorzenie części zadłużenia z tytułu pożyczki hipotecznej w 2024 r. nie kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia MF z 11 marca 2022 r., gdyż zaniechanie to nie dotyczy pożyczek hipotecznych umorzonych przed 1 stycznia 2025 r.

Wypłacając odsetki do Banku 2, rezydenta Japonii i rzeczywistego właściciela płatności, Wnioskodawca może zastosować 10% stawkę WHT wynikającą z UPO PL-JP, pod warunkiem posiadania ważnego certyfikatu rezydencji oraz oświadczenia o statusie rzeczywistego właściciela Banku 2.

Przeniesienie wierzytelności w ramach datio in solutum generuje przychód podatkowy odpowiadający wartości zobowiązania. Otrzymanie wierzytelności przez beneficjentów nie powoduje powstania przychodu podatkowego z uwagi na brak przysporzenia majątkowego.

Rzeczywistym właścicielem odsetek wobec umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest Bank 2 jako rezydent Japonii, co uzasadnia pobranie 10% podatku u źródła na podstawie UPO PL-JP. Wnioskodawca, jako płatnik, jest zobowiązany do wykazania należytej staranności oraz posiadania certyfikatu rezydencji.

Świadczenie w miejsce wykonania, polegające na przeniesieniu przedsiębiorstwa spółki jawnej na pożyczkodawcę w celu zaspokojenia długu (datio in solutum), stanowi przychód z odpłatnego zbycia i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zakresie działalności gospodarczej.

Spółka A sp. z o.o., przy wypłacie odsetek na rzecz Banku 2, może zastosować 10% stawkę podatku u źródła, zgodnie art. 11 ust. 2 UPO PL-JP, jeśli Bank 2 jest rzeczywistym właścicielem odsetek.

Polski rezydent podatkowy jest uprawniony do pobrania 10% WHT od odsetek wypłacanych do Banku 2 (rezydenta Japonii) zgodnie z art. 11 ust. 2 UPO PL-JP, o ile Bank 2 posiada status rzeczywistego właściciela.

Przychody ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, nie obejmują odsetek od Wkładu Obcego, zarówno umownych, jak i karnych, gdyż nie stanowią one przysporzenia majątkowego podatnika i są traktowane jako zasoby zwrócone zgodnie z umową operacyjną.

Płatności uzyskiwane przez SPV od pożyczkobiorców za pośrednictwem Spółki, na podstawie umowy administrowania wierzytelnościami, nie stanowią przychodów opodatkowanych jako odsetki, dywidendy ani należności za użytkowanie urządzeń przemysłowych na gruncie CIT. W rezultacie, płatności te nie są objęte podatkiem u źródła w Polsce.