Nabywanie wierzytelności trudnych jest objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych – wyrok NSA z 9 stycznia 2024 r., sygn.akt III FSK 3725/21.

Przychód ze zbycia wierzytelności własnej za cenę równą wartości nominalnej tej wierzytelności należy rozpoznać w kwocie netto, czyli bez VAT (wyrok NSA z 8 sierpnia 2023 r., sygn. akt II FSK 211/21).

Ze zwolnienia z VAT korzystają usługi zarządzania pożyczkami przez pożyczkodawcę. Po cesji wierzytelności pożyczkowej pożyczkodawca może świadczyć usługi zarządzania tą wierzytelnością, ale wykonywane usługi nie korzystają już ze zwolnienia z VAT - wyrok NSA z 19 listopada 2020 r. (sygn. akt I FSK 315/18).

Za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Zainteresowanych, w którym wskazano, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wartość brutto wierzytelności (a więc wartość obejmującą kwotę VAT), o których mowa w przepisach: art. 23 ust. 1 pkt 20 oraz art. 23 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszt ten może być wykazany jedynie w wartości netto odpowiadającej wartości należności

Czy wierzytelności odpisane jako nieściągalne lub wierzytelności umorzone, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, odpowiednio w oparciu o przepisy art. art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) oraz art. 16 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., w kwotach netto czy w kwotach brutto tj. łącznie z podatkiem VAT?