Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego, stanowiące przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być objęte zaniechaniem poboru podatku, jeżeli spełnione są przesłanki przewidziane w rozporządzeniu Ministra Finansów. Zwrot nienależnie pobranych środków w ramach ugody i konsekwentne korzyści majątkowe, związane z nieważnością umowy, mogą być nieopodatkowane

Umorzenie kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe generuje przychód zwolniony z opodatkowania na mocy rozporządzenia Ministerstwa Finansów, natomiast zwrot kosztów związanych z ulgą odsetkową skutkuje koniecznością doliczenia tych kosztów do rozliczenia podatkowego, jeśli doszło do ich odliczenia wcześniej.

Zwrócona na podstawie ugody nadpłata kredytów hipotecznych oraz koszty zastępstwa procesowego są neutralne podatkowo, nie rodząc obowiązku wykazania dochodów w PIT. Korekta ulgi odsetkowej następuje poprzez uwzględnienie jej w przychodach roku zwrotu. Potrącenie wierzytelności wzajemnych pomiędzy kredytobiorcą a bankiem nie skutkuje powstaniem przychodu.

Kwota uzyskana przez kredytobiorców na mocy ugody sądowej, będąca zwrotem wcześniej wniesionych środków do banku w ramach nienależnych rat kredytowych, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozwiązanie umowy sprzedaży nieruchomości i zwrotne przeniesienie jej własności, jako czynności niewymienione w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zwrot nienależnie pobranych świadczeń przez bank, ani odsetki za opóźnienie takich zwrotów, w związku z nieważnością umowy kredytowej nie stanowią przychodu podatkowego i są wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT, nie powodując obowiązku składania informacji określonych w art. 42a ust. 1 tej ustawy.

Zawarcie ugody między kredytobiorcą a bankiem, skutkujące zwrotem nadpłaconych rat kredytu hipotecznego oraz odsetek za opóźnienie, nie powoduje powstania przychodu podatkowego, o ile zwrot dotyczy wpłaconych wcześniej środków, a odsetki spełniają warunki zwolnienia z opodatkowania.

Otrzymana kwota w ramach ugody jako zwrot nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych od kredytu hipotecznego nie stanowi przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdy nie prowadzi do realnego przysporzenia majątkowego w rozumieniu ustawy o PIT.

Działalność opisana przez wnioskodawcę nie spełnia wymogów ustawowych do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, co skutkuje koniecznością uiszczenia tego podatku zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi.

Zawarcie ugody kredytowej, na mocy której kredytobiorcy przyznawany jest zwrot nadpłaconych należności oraz odsetek ustawowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem braku dodatkowego przysporzenia majątkowego.

Zwrot nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych przez bank nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie wymaga zastosowania rozporządzenia o zaniechaniu poboru podatku.

Zwrot świadczeń z nieważnej umowy kredytu hipotecznego i odsetki za opóźnienie nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu. Nie mieszczą się jednak w zakresie zaniechania poboru podatku, gdyż brak umorzenia długu. Bank nie musi wystawiać PIT-11 z tego tytułu.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów z umorzenia wierzytelności z kredytu hipotecznego stosuje się jedynie do części kredytu przeznaczonej na cele określone w ustawie o PIT; jednakże umorzenie kredytu na refinansowanie środków własnych nie daje prawa do zaniechania poboru PIT.

Umorzenie części kredytu hipotecznego stanowi przychód podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia z dnia 11 marca 2022 r., o ile kredyt zaciągnięto na cele mieszkaniowe zgodnie z określonymi przesłankami prawnymi.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, lecz korzysta ze zaniechania poboru podatku na mocy rozporządzenia Ministra Finansów; zwrot nadpłaty kredytu jest neutralny podatkowo, nie powodując przysporzenia majątkowego.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego przeznaczonego na jedną inwestycję mieszkaniową odpowiada kryteriom zaniechania poboru podatku dochodowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów, uzasadniając zaniechanie opodatkowania. Zwroty nienależnych środków oraz kosztów procesowych nie podlegają opodatkowaniu jako przychód.

Nieodpłatne świadczenie usług aranżacji w ramach promocji, pod warunkiem spełnienia promocji, uznaje się za niepodlegające opodatkowaniu VAT. Obowiązek podatkowy z tytułu Kaucji powstaje z chwilą jej pobrania jako wynagrodzenia za projekt, niezależnie od spełnienia warunków promocji.

Nieodpłatne świadczenie usług projektowych na cele prowadzonej działalności gospodarczej, przy spełnieniu warunków promocji, nie podlega opodatkowaniu VAT. Obowiązek podatkowy z tytułu kaucji powstaje w momencie jej pobrania, o ile służy ona konkretnemu świadczeniu – projektowi – a nie tylko jako zabezpieczenie niewywiązania się z zobowiązań.

Zwrot przez bank nadpłaconych rat kredytu oraz kosztów ubezpieczeń i prowizji, dokonany w ramach ugody, nie stanowi przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot ten nie kreuje trwałego przysporzenia majątkowego, a odsetki za zwłokę korzystają z odpowiedniego zwolnienia.

Wypłata kwoty dodatkowej na rzecz Kredytobiorcy na podstawie ugody pozasądowej nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, ponieważ jest to zwrot nadpłaconych środków, a nie przysporzenie majątkowe.

Kwota zwrócona na mocy porozumienia kompensacyjnego po unieważnieniu umowy kredytu hipotecznego, obejmująca kapitał oraz odsetki ustawowe, nie stanowi przychodu podatkowego oraz korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot przez bank kwot uprzednio zapłaconych przez podatnika na poczet spłaty kredytu, zgodnie z zawartą ugodą sądową, nie stanowi przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwoty te nie przewyższają uprzednio wpłaconych rat. Świadczenie to nie kreuje więc obowiązku podatkowego.

Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, który uprzednio skorzystał z ulgi na złe długi, nie ma obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania CIT o należność uregulowaną na podstawie ugody, w okresie opodatkowania ryczałtem.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz inne świadczenia finansowe wynikające z ugody z Bankiem, stanowiące zwrot kapitału i odsetek, korzystają ze zwolnień z opodatkowania na podstawie regulacji podatkowych dotyczących kredytów hipotecznych. Przychody z tych tytułów nie powodują powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.