Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.

Emerytura otrzymywana z polskiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych przez osoby mające miejsce zamieszkania w Niemczech podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania. Opodatkowanie to odbywa się zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osoba przebywająca dłużej niż 183 dni w Polsce w jednym roku kalendarzowym, ale która przenosi główny ośrodek interesów życiowych w trakcie roku, może być uznana za polskiego rezydenta podatkowego tylko do czasu przeniesienia. Dochody z działalności gospodarczej online, prowadzonej z innego państwa, podlegają opodatkowaniu w tym innym państwie, chyba że zachodzi szczególny przypadek definicji zakładu

Osoba posiadająca stałe miejsce zamieszkania w Polsce nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między RP a Białorusią.

Podatnik, który przeniesie miejsce zamieszkania na terytorium RP, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i spełnia warunki z art. 21 ust. 43 ustawy PIT, ma prawo do ulgi na powrót. Prowadzenie działalności gospodarczej przed przeniesieniem nie wyklucza tej ulgi, jeśli działalność ta nie była źródłem dochodów poza rozliczeniami wynikającymi z zatrudnienia za granicą.

Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.

Podatnik, który nie przeniósł rzeczywistego centrum interesów życiowych poza granice Polski, a wrócił do kraju z migracji zarobkowej, nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót. Kluczowym warunkiem jest faktyczna zmiana miejsca zamieszkania wpływająca na rezydencję podatkową, której podatnik w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnił.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.

Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podatnikowi, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przysługuje „ulga na powrót” zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów formalnych oraz kwoty wolnej od podatku 85,528 zł.

Zwolnienie podatkowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje wyłącznie podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do RP po 31 grudnia 2021 r. Przeniesienie przed tą datą wyklucza prawo do ulgi na powrót.

Osoby fizyczne, które mają w Polsce centrum interesów życiowych, choćby przebywały ponad 183 dni za granicą, mogą zostać uznane za rezydentów podatkowych Polski, z obowiązkiem podatkowym od całości dochodów. Dochody z pracy za granicą podlegają opodatkowaniu zgodnie z konwencjami międzynarodowymi.

Wnioskodawczyni, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski w sierpniu 2022 r. i spełnia kryteria rezydencji podatkowej w Polsce, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót, mimo czasowego pobytu dzieci na Białorusi.

Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Rzeczypospolitej Polskiej przed 1 stycznia 2022 r., nie jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rezydent Wielkiej Brytanii, wykonujący zdalną pracę na rzecz zagranicznego pracodawcy i przebywający w Polsce ponad 183 dni, podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie Konwencji polsko-brytyjskiej, przy czym zobowiązany jest samodzielnie odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy w Polsce.

Osoba fizyczna, której centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Belgii, nie posiada rezydencji podatkowej w Polsce i podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jeśli jej obecność na terytorium RP nie przekracza 183 dni w roku podatkowym.

Podatnik, mimo ponad 183-dniowego pobytu we Włoszech, zachowuje polską rezydencję podatkową w 2026 roku, z uwagi na przeważające centrum interesów życiowych i gospodarczych w Polsce na mocy art. 3 ust. 1a ustawy o PIT oraz umowy polsko-włoskiej.

Dochody wynikające z umorzenia kredytów dla osoby mającej miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji na podstawie art. 21 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania; zatem polskie regulacje dotyczące ulg i zaniechania nie mają zastosowania.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Podatnik mający ścisłe powiązania osobiste i gospodarcze z Polską, mimo przebywania powyżej 183 dni rocznie w Białorusi, rezyduje podatkowo w Polsce, podlegając nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co wyklucza stosowanie preferencyjnych stawek WHT od dywidend.

Zyski polskiego rezydenta z tytułu odpłatnego zbycia akcji, opodatkowane wyłącznie w Polsce, nie dają prawa do odliczenia podatku zapłaconego za granicą.

Osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Polsce, podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, niezależnie od stałego adresu zameldowania za granicą lub posługiwania się tym adresem w dokumentacji, o ile spełnia warunki wskazane przez ustawę o podatku dochodowym oraz umowę międzynarodową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.

Zwolnienie z podatku dochodowego, tzw. ulga na powrót, nie przysługuje wnioskodawcy, który powraca do kraju, jeżeli przed powrotem nie spełnił się warunek trzyletniego okresu braku zamieszkania na terytorium Polski, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.