Pracownikowi tymczasowemu przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze 2 dni za każdy miesiąc pozostawania w dyspozycji jednego pracodawcy użytkownika lub więcej niż jednego pracodawcy użytkownika, niezależnie od wymiaru etatu. W odróżnieniu od urlopu wypoczynkowego pracowników zatrudnionych na podstawie standardowej umowy o pracę pracownik tymczasowy nabywa prawo do urlopu z dołu, a wymiaru tego urlopu

Działania skoncentrowane na obniżeniu wydatków związanych z powierzeniem pracy są uznawane za optymalizację kosztów zatrudnienia. Ma to szczególne znaczenie w czasie kryzysu, kiedy podmioty zatrudniające poszukują rozwiązań, które pozwolą im przetrwać w trudniejszej biznesowo rzeczywistości. Towarzyszy temu przede wszystkim wybór najkorzystniejszej formy współpracy lub jej zmiana, ale też możliwość

Decydując się na zatrudnienie osób do prac sezonowych przedsiębiorcy mają kilka alternatywnych form współpracy, np.: stosunek pracy, umowy cywilnoprawne, praca tymczasowa, praktyki absolwenckie. Mogą również rozważyć współpracę z młodocianymi oraz z cudzoziemcami, którzy z reguły są gotowi podjąć pracę za niższe wynagrodzenie niż pozostali pracownicy. Najbardziej opłacalną formą zatrudnienia dla przedsiębiorców

Urlop wypoczynkowy to przywilej przysługujący tylko pracownikom. Żadne powszechnie obowiązujące przepisy nie gwarantują prawa do niego osobom prowadzącym działalność gospodarczą ani osobom pracującym w ramach pozapracowniczych form zatrudnienia (np. zleceniobiorcom). Za okres urlopu przysługuje wynagrodzenie, jakie pracownik otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował.

W okresie letnim wzrasta zapotrzebowanie na pracę sezonową. Praca ta ma charakter przejściowy, dlatego pracodawcy szukają najkorzystniejszych form zatrudnienia, które pozwalają zaoszczędzić na kosztach pracy oraz umożliwiają szybkie i łatwe zakończenie współpracy. Szanse przejściowego zwiększenia stanu zatrudnienia w tym okresie daje zawarcie umów cywilnoprawnych, szczególnie umów o dzieło lub zlecenia

Od 1 czerwca 2017 r. wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy i ekwiwalent za ten urlop dla pracownika tymczasowego należy ustalać, biorąc za podstawę wynagrodzenie wypłacone mu w okresie 3 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do tych świadczeń. Przed zmianą przepisów podstawa wymiaru wynagrodzenia za płatny wypoczynek i ekwiwalent urlopowy była ustalana z całego okresu wykonywania pracy tymczasowej

Elastyczne formy zatrudnienia stanowią rozwiązanie dla przedsiębiorstw i innych jednostek organizacyjnych, które chcą obniżyć koszty zatrudnienia. Najbardziej korzystną dla przedsiębiorców formą elastycznej pracy jest zawarcie umowy cywilnoprawnej, np. umowy o dzieło, lub przyjęcie pracownika na staż z urzędu pracy.

Praca sezonowa ma charakter przejściowy, dlatego pracodawcy bardzo często szukają najkorzystniejszej formy zatrudnienia, która pozwoli zaoszczędzić na kosztach pracy oraz daje możliwość szybkiego i łatwego zakończenia współpracy. Takie możliwości stwarza zatrudnianie osób do prac sezonowych na podstawie umów cywilnoprawnych, szczególnie na umowę o dzieło oraz w ramach praktyk absolwenckich.

Zatrudniając osoby do prac sezonowych przedsiębiorcy kierują się głównie tym, aby ponieść jak najmniejsze koszty zatrudnienia takich osób. Ważna jest też dla nich możliwość łatwego rozwiązania umowy z osobą wykonującą prace sezonowe. Dlatego najkorzystniejszą formą zatrudnienia takich osób są umowy cywilnoprawne, np. zlecenia lub o dzieło.

W okresie urlopowym często powstaje potrzeba zastąpienia wypoczywających pracowników. W tym celu wykorzystywane są zwykle formy zatrudnienia najmniej obciążające finansowo firmę (np. umowy o dzieło) i takie, które nie wiążą zakładu z sezonowym pracownikiem. Mimo krótkiego okresu zatrudnienia tych osób, mogą one w tym czasie zachorować. Wówczas powstają wątpliwości, jak prawidłowo ustalić podstawę wymiaru

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, aby ograniczyć koszty i nie narazić się na zarzuty organów

Praca w naszych sklepach odbywa się codziennie przez 24 godziny na dobę. Jako placówka handlowa nie możemy pracować 1 stycznia 2011 r. Jak mamy postąpić, gdy od 1 stycznia 2011 r. zmieniają się stawki VAT i będziemy musieli wprowadzić nowe ceny towarów, a nie będziemy mogli tego zrobić 1 stycznia ze względu na zakaz pracy w handlu? Do końca grudnia 2010 r. będą obowiązywać jeszcze stare stawki VAT