Nieodpłatne przekazanie instalacji fotowoltaicznych po okresie trwałości projektu, jako finalny element usługi publicznej niegenerujący przysporzenia majątkowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani obowiązkowi sporządzenia informacji PIT-11.
Podatnicy dokonujący odrębnych inwestycji termomodernizacyjnych w różnych latach mogą skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej, pod warunkiem spełnienia kryteriów ustawowych, przy czym łączna kwota odliczeń nie może przekroczyć 53 000 zł dla danej osoby bez względu na liczbę inwestycji.
Podatnik ma prawo do odliczenia ulgi na termomodernizację z dochodu (przychodu) osiągniętego w latach kolejnych, jeżeli wydatek poniesiono wspólnie z małżonkiem na majątek wspólny. Wydatki nieodliczone z powodu niewystarczającego dochodu mogą być przeniesione na kolejne lata, nie dłużej niż w ciągu 6 lat od poniesienia pierwszego wydatku.
Odliczenie w ramach ulgi termomodernizacyjnej przysługuje w zakresie faktycznie poniesionych wydatków na instalację fotowoltaiczną i magazyn energii, niezależnie od braku decyzji odbioru budynku, pod warunkiem wykazania ich w odpowiednim zeznaniu podatkowym.
Czynsz inicjalny, jako koszt pośredni, winien być rozliczany jednorazowo w momencie jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, natomiast czynsz dzierżawny stanowi koszt potrącalny na bieżąco jako koszt ogólnego działania zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Podatnik, będący współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w przypadku zrealizowania odrębnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, może skorzystać z ulgi podatkowej na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej, pod warunkiem spełnienia limitu wydatków odliczenia oraz posiadania faktur VAT dokumentujących te wydatki, zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prawo do ulgi termomodernizacyjnej przysługuje jedynie właścicielowi budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który jest faktycznie zasiedlony i stanowi integralną całość, nie zaś na etapie jego budowy. Wydatki związane z instalacją fotowoltaiczną w nowo budowanym obiekcie nie kwalifikują się do ulgi, gdy budynek nie był jeszcze użytkowany.
Ulga termomodernizacyjna obejmuje jedynie wydatki na instalacje na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, a nie gospodarczych. Skutek wykonania instalacji na budynku gospodarczym wyłącza możliwość pełnego odliczenia, ograniczając je do części przypadającej na budynek mieszkalny.
Podatnik ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na termomodernizację budynku mieszkalnego jednorodzinnego, z zastrzeżeniem limitu ulgi wynoszącego 53 000 zł. W przypadku późniejszego uzyskania zwrotu wydatków, należy je doliczyć do dochodu podatnika.
Magazyn energii, jako element osprzętu ogniwa fotowoltaicznego, kwalifikuje się do odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej, jeżeli pozostaje nieodłącznym elementem instalacji termomodernizacyjnej, wspomagając zmniejszenie zużycia energii w budynku mieszkalnym.
Wydatki na konstrukcję wsporczą pod instalację fotowoltaiczną, poniesione z własnych środków i niepokryte z dofinansowania, mogą być odliczone od podstawy podatku w ramach ulgi termomodernizacyjnej, o ile są związane z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych właściciela jednorodzinnego budynku mieszkalnego.
Wydatki poniesione na nowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne, jakim jest druga niezależna instalacja fotowoltaiczna, w budynku, którego podatnik jest współwłaścicielem, mogą być odliczone od dochodu w ramach ulgi termomodernizacyjnej, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.