Wypłaty z pracowniczego programu emerytalnego (II filar) działającego w Szwajcarii, otrzymywane przez polskiego rezydenta podatkowego, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli program spełnia definicję z art. 21 ust. 33 ustawy o PIT, a wypłata zabezpiecza emerytalne utrzymanie.
Emerytura z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, wypłacana osobie z miejscem zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlegając opodatkowaniu w Polsce.
Dochody uzyskiwane przez polskiego rezydenta podatkowego z pracy najemnej na statku wiertniczym na wodach międzynarodowych podlegają opodatkowaniu według polskich przepisów bez możliwości zastosowania metody zaliczenia proporcjonalnego i ulgi abolicyjnej, w przypadku braku odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz niemożności udokumentowania zapłaty podatku za granicą.
Dochody ze sprzedaży nadwyżek energii elektrycznej uzyskiwane przez osobę mieszkającą w Polsce podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, zgodnie z art. 21 Konwencji polsko-ukraińskiej, jako 'inne dochody', bez zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania.
Podatnik, posiadając ośrodek interesów życiowych w Polsce w okresie poprzedzającym formalny powrót, nie spełnił przesłanek do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, gdyż jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Polsce.
Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.
Dochody uzyskane z działalności zarobkowej na statkach, wykonywanej osobiście, przez polskiego rezydenta podatkowego, podlegają opodatkowaniu w Polsce, jeżeli w krajach wykonania pracy brak stałej placówki oraz niespełnione są kryteria umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczące długości pobytu.
Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po 1 stycznia 2022 r., może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli spełni wszystkie przewidziane przesłanki, w tym nieprzerwane zamieszkiwanie przez co najmniej trzy lata przed zmianą rezydencji oraz posiadanie innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania, pomimo braku certyfikatu rezydencji.
Działalność opisana przez wnioskodawcę nie spełnia wymogów ustawowych do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, co skutkuje koniecznością uiszczenia tego podatku zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi.
Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.
Podatnik wykonujący faktyczną władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi, niezależnie od ich miejsca zamieszkania, jest uprawniony do skorzystania z ulgi prorodzinnej na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem spełnienia kryteriów związanych z wykonywaniem pieczy nad dziećmi.
Jednorazowy zasiłek na zagospodarowanie i osiedlenie oraz dodatek na pokrycie kosztów zakwaterowania do 500 zł mogą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 i pkt 19 Ustawy o PIT, przy spełnieniu określonych warunków, takich jak lokalizacja miejsca zamieszkania względem miejsca pracy.
Wnioskodawcy przysługuje ulga na powrót przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż spełnia wszystkie ustawowe przesłanki związane z powrotem do Polski, przeniesieniem centrum interesów życiowych i dokumentacją potwierdzającą zagraniczne miejsce zamieszkania.
Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.
Podatnik mający zamiar stałego zamieszkania w Polsce i spełniający ustawowe warunki, w tym brak wcześniejszej rezydencji na terytorium RP oraz posiadanie Karty Polaka, jest uprawniony do ulgi na powrót. Zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie przez cztery lata podatkowe.
Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.
Podatnik, który ponownie przenosi miejsce zamieszkania do Polski i spełnia warunki z art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może korzystać z tzw. „ulgi na powrót”, nawet jeśli chwilowo przebywał w Polsce, o ile jego centrum interesów pozostawało za granicą.
Organ podatkowy stwierdził, że podatnik do 15 lipca 2025 r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż posiadał tam centrum interesów życiowych. Dopiero po przenosinach najbliższej rodziny do USA od 16 lipca 2025 r. spełnił warunki ograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.
Darowizna środków pieniężnych przez obywatela obcego państwa na rzecz rezydenta podatkowego Polski, przy braku stałego miejsca pobytu w Polsce, nie jest obciążona podatkiem od spadków i darowizn, lecz stanowi przychód z innych źródeł opodatkowany na zasadach ogólnych PIT.
Wynagrodzenie członka zarządu będącego polskim rezydentem podatkowym, uzyskiwane ze spółki z siedzibą na Białorusi, podlega opodatkowaniu w Polsce z możliwością zastosowania zwolnienia z progresją. Dochody te, choć opodatkowane na Białorusi zgodnie z Umową, wpływają na ustalenie stopy procentowej podatku dochodowego w Polsce.
Podatnikowi, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski w 2025 roku, przysługuje ulga podatkowa na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT. Zwolnienie to może być stosowane od początku roku, w którym stał się nieograniczonym rezydentem podatkowym w Polsce.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i posiadała Kartę Polaka, spełniając kryteria z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, ma prawo do ulgi na powrót. Zwolnienie przychodów do kwoty 85 528 zł obowiązuje przez cztery kolejne lata podatkowe, licząc od roku zmiany rezydencji podatkowej na nieograniczoną w Polsce.
Podatnik, który przebywa za granicą przez co najmniej trzy pełne lata podatkowe przed przeprowadzką do Polski i po powrocie staje się polskim rezydentem podatkowym, spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót z zagranicy, przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, o ile posiada dowody potwierdzające miejsce zamieszkania i nie korzystał z tej ulgi wcześniej.
Podatnik, mimo ponad 183-dniowego pobytu we Włoszech, zachowuje polską rezydencję podatkową w 2026 roku, z uwagi na przeważające centrum interesów życiowych i gospodarczych w Polsce na mocy art. 3 ust. 1a ustawy o PIT oraz umowy polsko-włoskiej.